Армянскі алфавіт
арм.: Հայոց գրեր
Дата заснавання / стварэння	400-я
Імя	Armenian[1] і arménien[1]
Асноўваецца на	грэчаскі алфавіт
Стваральнік твора	Мясроп Маштоц[2]
Краіна паходжання	Арменія
Мова твора або назвы	армянская мова
Кірунак пісьма	злева направа[d][3]
Unicode range	U+0530-058F[4][3] і U+FB13-FB17[5]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя Арменіі
Дагістарычны перыяд на тэрыторыі Арменіі Шулаверы-шамуцепінская культура Кура-аракская культура Трыялецкая культура Хаджалы-кедабекская культура Зарац-Карэр Пячора Арэні Петрогліфы
Дзяржавы і ўтварэнні Перадгісторыя, фарміраванне армян (2 тысячагоддзе да н. э. — VI стагоддзе да н. э.) Хаты Арманум Хецкае царства Хаяса Шубрыя Мялід Алзі Наіры Урарту Мідыя Пасля завяршэння фарміравання армянскага народа. Антычнасць (VI стагоддзе да н. э. — V стагоддзе н. э.) Ервандыдская Арменія Вялікая Арменія Малая Арменія Сафена Камагена Сярэдневякоўе (V—XV стагоддзі) Марзпанская Арменія Аран Армянскі эмірат Анійскае царства Сюнік Васпуракан Ташыр-Дзарагет Арцах Хачэн Карс Царства Варажнуні Ефратэс Эдеса Мелітэна Пір Кілікія Шах-Армен Новы Час (XV—XX) Хамс Кашатаг Чухур-Саад Карабах (беглербегства) Эрывань Карабах (ханства) Нахічэвань У складзе Расійскай імперыі: Армянская вобласць Карская вобласць Эрыванская губерня Елізаветпальская губерня Найноўшы Час (XX стагоддзе — сучаснасць) ЗДФР Першая Рэспубліка Рэспубліка Горная Арменія Вільсанаўская Арменія ЗСФСР Армянская ССР Рэспубліка Арменія НКР
Войны і бітвы Серыя канфліктаў: Парфія Рым Персія Халіфат Візантыя Войны: Турцыя Грузія Азербайджан (1) Азербайджан (2) Бітвы: Тыгранакерт Арташат Рандэя Аварайр Нерсехапат Варнакерт Севан Манцыкерт Гарні Ашакан Ван Бітліс Сардарапат Апаран Каракіліс
Царскія дынастыі Айкіды Ервандыды Арташэсіды Аршакуні Багратыды Арцруніды Сюні Кюрыкіды Рубеніды Хетуміды Лузіньяны
Нацыянальна-вызваленчы рух Армянскае пытанне Арменакан Гнчак Дашнакцуцюн Фідаі Цегакрон АСАЛА Міяцум

Армянскі алфавіт — алфавіт армянскай мовы.

Сістэма армянскага пісьма была створаная каля 406 года епіскапам Месропам Маштоцам. Узнікненне яе было выклікана распаўсюджаннем хрысціянства (прынята армянамі ў 301 годзе) і неабходнасцю мець богаслужэбную літаратуру на армянскай мове.

Армянскае пісьмо мае фанематычны характар. Першапачаткова алфавіт складаўся з 36 знакаў (кожны абазначаў асобную фанему), у XII ст. дапоўнены 2 новымі літарамі. У такім складзе выкарыстоўваецца для перадачы сучаснай армянскай мовы. Да пераходу на арабскія лічбы літары мелі і лічбавае значэнне (гл. Армянская сістэма злічэння).

Кірунак пісьма злева направа, літарныя знакі запісваліся асобна.

У якасці вытокаў армянскага пісьма разглядаецца грэчаска-візантыйскае, сірыйскае і арамейскае пісьмо, аднак адназначнага рашэння гэтае спрэчнае пытанне не знайшло.

• А. Кожынава. Армянскае пісьмо // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).