З 1861 прымае ўдзел у падрыхтоўцы паўстання 1863—1864 гадоў у Варшаве, належаў да лагеру «чырвоных». Кантактаваў з Ігнацыем Хміеленскім. Быў галоўным арганізатарам патрыятычных маніфестацыяў у Варшаве. Падрыхтаваў святкаванне юбілея падпісання Люблінскай уніі, маніфестацыі пасля смерці прымаса Антонія (Фіялкоўскага). 23 верасня 1861 узначальваў акцыю па байкоце выбараў у мясцовую адміністрацыю. Быў аўтарам адозвы «Да братоў палякаў, русінаў і літвінаў». Кіраваў маніфестацыяй 10 кастрычніка1861 ў Гародлі. Пасля ўвядзення ў Варшаве 17 кастрычніка ваеннага становішча, быў ініцыятарам стварэння гарадскога камітэта. У ноч з 20 на 21 кастрычніка быў арыштаваны рускімі і заключаны ў X павільёне Варшаўскай цытадэлі. У маі 1862 асуджаны на высылку ў Волагду, праз год пераведзены ў Чарнігаў. У сувязі з дрэнным станам здароўя ў 1868 годзе быў выпушчаны і пераехаў з сынам у Львоў, а праз год у Кракаў. Пахаваны на Ракавіцкіх могілках у Кракаве.
Творчая спадчына
Першым творчым здабыткам быў цыкл рэлігійна-патрыятычных вершаў, Czyśćcowe Pieśni (1849—1854). У 1854 годзе апублікаваў скандальную драму «Камедыя» (польск.: Komedia), у якой рэзка разкрытыкаваў асяроддзе польскай шляхты ва Украіне.
Акрамя паасобных вершаў, выдаў асобна: «польск.: Komedyja» (пераклад пераробленай камедыі Грыбаедава), «польск.: Strofy oderwane» (Вільня, 1856), камедыі і драмы: «польск.: Dla miłego grosza» (Санкт-Пецярбург, 1859), «польск.: Batożek» (Львоў, 1861), «польск.: Akt pierwszy» (Львоў, 1864).
Быў аўтарам перакладаў на польскую мову твораў Шэкспіра, Альфрэда дэ Віньі, Чарльза Дзікенса і Віктора Гюго. У 1864 выдаў кнігу Польшча і Масква (польск.: Polska i Moskwa) і дысертацыю па драматургіі Шэкспіра (польск.: Studia nad dramatycznością w utworach Szekspira).
Зноскі
↑ абApollo Korzeniowski // Internetowy Polski Słownik Biograficzny