Сын Аляксандра Вялікага ад Раксаны, князёўны Бактрыі, нарадзіўся праз месяц пасля смерці бацькі і быў неадкладна абвешчаны царом і суправіцелем свайго дзядзькі, Філіпа Арыдэя ў 323 да н.э. Вавілонскія крыніцы завуць македонскім царом тым часам менавіта Філіпа Арыдэя, не згадваючы пра немаўля Аляксандры. Ніводны з суправіцеляў не меў ніякага палітычнага ўплыву: Філіп быў разумова адсталым, а Аляксандр немаўлём. Ад іх імя кіраваў шэраг рэгентаў, у той час як военачальнікі македонскай арміі, надзеленыя Аляксандрам Вялікімсатрапіямі, тым часам набіралі сілу і адваёўвалі сабе незалежнасць. Спачатку так званыя македонскія цары знаходзіліся пад апекай Пердыкі, затым, пасля яго гібелі ў 321 да н.э., улада над імі перайшла да старога паплечніка Філіпа II, кіраўніка Македоніі Антыпатра.
Яшчэ праз два гады, пасля смерці Антыпатра, цары далучыліся да варагуючых партый. Філіп Арыдэй, які падахвочваецца ўладалюбівай жонкай Эўрыдзікай, прыняў бок Касандра, сына Антыпатра, а Аляксандра IV далучылі да партыі яго бабулі Алімпіяды, маці Аляксандра Вялікага, і Палісперхана, былога паплечніка Антыпатра.
У 317 да н.э. Філіп Арыдэй быў забіты Алімпіядай, і яе чатырохгадовы ўнук Аляксандр IV застаўся адзіным царом Македоніі. У наступным годзе пераможацКасандр пакараў смерцю Алімпіяду. Цяпер у Аляксандра IV не заставалася заступнікаў, а толькі ворагі. Тытулаванага цара з маці трымалі пад шчыльнай апекай у крэпасці Амфіпаля, практычна пад арыштам. Касандр пазбавіў хлопчыка царскіх прывілеяў і слуг, загадаўшы абыходзіцца з ім як з простым македонцам.
Пра цара памяталі іншыя дыядохі. Антыгон I Аднавокі ў Малой Азіі выпусціў дэкрэт з патрабаваннем вызваліць Аляксандра і аднавіць у правах на трон (Дыядор Сіцылійскі, 19.61), аднак выклікаць такім чынам хваляванні ў Македонію яму не ўдалося.
Да 309 да н.э.Касандр умацаваўся ў Македонію, але законны спадчыннік сталеў, і ў яго было нямала прыхільнікаў. У сувязі з гэтым Касандр загадаў тайна пакараць смерцю чатырнаццацігадовага Аляксандра і яго маці Раксану. Паводле географа Паўсанія (9.7), іх атруцілі. Целы Аляксандра і Раксаны тайна закапалі, і македонцы не хутка даведаліся пра смерць свайго цара.
Са смерцю Аляксандра IV завяршылася 400-гадовае валадаранне македонскай дынастыі Аргеадаў.
