Аляксандр Агінскі
Партрэт Аляксандра Агінскага з панегірыка, 1667
Герб «Агінец»
Кашталян троцкі 1649 — 1667
Папярэднік	Ян Анзельм Вільчак
Пераемнік	Ян Себасцьян Кэнштарт
14-ы Ваявода менскі 1645 — 1649
Папярэднік	Андрэй Масальскі
Пераемнік	Гедэон Раецкі
Нараджэнне	каля 1585
Смерць	не пазней за 22 сакавіка 1667
Месца пахавання	Orthodox Church of the Holy Spirit, Vilnius[d]
Род	Агінскія[1]
Бацька	Багдан Агінскі[2]
Маці	Раіна з Валовічаў[d][2]
Жонка	1) Аляксандра Шэмет 2) Кацярына Палубінская
Дзеці	ад першага шлюбу: Ян, Багдан ад другога шлюбу: Марцыян Аляксандр, Аляксандра Канстанцыя, Тэадора
Веравызнанне	праваслаўе
Адукацыя	Кёнігсбергскі ўніверсітэт
Званне	ротмістр
Бітвы	Бітва пад Кірхгольмам[3] Аблога Смаленска[3] Бітва пад Хоцінам, 1621[3]

Аляксандр Агінскі (каля 1585 — 1667) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.

Харунжы троцкі ў 1626—1636, харунжы надворны літоўскі ў 1636—1645, ваявода менскі ў 1645—1649 і кашталян троцкі з 1649, староста рагачоўскі; пасол на соймы 1623, 1626, 1632, 1633, 1635, 1643, дэпутат Трыбунала ВКЛ у 1619.

Удзельнічаў у Кірхгольмскай бітве ў 1605, бітвах пад Смаленскам у 1611 і 1633, Хоцінскай бітве ў 1621.

Актыўны дзеяч праваслаўнага Віленскага Святадухаўскага брацтва. У 1612 падпісаў акт фундацыі праваслаўнай шляхты Менскага Петрапаўлаўскага манастыра. Аляксандр Агінскі быў апошнім праваслаўным (і ўвогуле некаталіцкім) сенатарам Рэчы Паспалітай.

Валодаў шматлікімі маёнткамі, у тым ліку Еўем.

З роду Агінскіх, сын Багдана і Раіны з Валовічаў.

Двойчы жанаты: з Аляксандрай Шэмет, ад якой меў сыноў Яна і Багдана, і з Кацярынай Палубінскай, дачкой Канстанціна Палубінскага, ад якой меў дзяцей:

• Марцыяна Аляксандра (1632 — 1690), вялікага літоўскага канцлера;
• Аляксандру Канстанцыю, жонку пісара літоўскага Андрэя Казіміра Завішы;
• Тэадору, жонку падкаморага жамойцкага Яна Гружэўскага.

• Грыцкевіч А. Агінскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 202. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.;
• Грыцкевіч А. Агінскія // БЭ ў 18 т. Т. 1. — Мн., 1996.

• Генеалогія магнацкіх радоў Рэчы Паспалітай Архівавана 27 верасня 2013.