Ірвінг Ленгмюр
Irving Langmuir
Дата нараджэння	31 студзеня 1881(1881-01-31)[1][2][…]
Месца нараджэння	Бруклін, Нью-Ёрк, штат Нью-Ёрк, ЗША[4]
Дата смерці	16 жніўня 1957(1957-08-16)[3][1][…] (76 гадоў)
Месца смерці	Вудс-Хол[d], акруга Барнстабл[d], Масачусетс, ЗША
Грамадзянства	ЗША
Род дзейнасці	фізік, хімік, навуковы работнік, метэаролаг
Навуковая сфера	хімія
Месца працы	General Electric
Альма-матар	Гётынгенскі ўніверсітэт Калумбійская школа інжынерных і прыкладных навук[d] Springside Chestnut Hill Academy[d]
Навуковы кіраўнік	Вальтэр Герман Нернст[5]
Вядомы як	Стваральнік ізатэрмы адсорбцыі Ленгмюра і буйны даследчык у фізіка-хіміі паверхневым з'явам
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Шведская каралеўская акадэмія навук Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Нацыянальная акадэмія навук ЗША[6] Леапальдзіна Амерыканская асацыяцыя садзейнічання развіццю навукі[6] Амерыканскае фізічнае таварыства[6]
Узнагароды	Фарадэеўская лекцыя[d] (1939) прэмія Уіларда Гібса[d] (1930) медаль Перкіна (1928) медаль Х’юза (1918) Медаль Фарадэя[d] (1944) прэмія Румфарда[d] (1920) Нацыянальная Зала славы вынаходнікаў[d] (1989) прэмія Джона Карты[d] (1950) медаль Холі[d] (1934) медаль Франкліна[d] (1934) член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (27 чэрвеня 1935) William H. Nichols Medal[d] (1920) William H. Nichols Medal[d] (1915) медаль Джона Скота[d] (1937)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ірвінг ЛЕНГМЮР (Irving Langmuir; 31 студзеня 1881, Нью-Ёрк, ЗША — 16 жніўня 1957) — амерыканскі фізік і фізікахімік. Член Нацыянальнай АН ЗША (1918).

Скончыў Калумбійскі ўніверсітэт (1903), Гётынгенскі ўніверсітэт (1906). 3 1909 у лабараторыі кампаніі «Джэнерал электрык» (у 1932 — 50 дырэктар).

Навуковыя працы па вывучэнні тэрмічных эфектаў у газах, тэрмаіоннай эмісіі, хімічных рэакцый пры высокіх тэмпературах і нізкім ціску, паверхневых з’яў (адсорбцыя, монамалекулярныя слаі і інш.). Атрымаў малекулярны вадарод і распрацаваў працэс зваркі металаў у яго полымі (1911). Прапанаваў формулу для шчыльнасці эмісійнага току (1913; формула Ленгмюра), ураўненне ізатэрмы адсорбцыі (ізатэрма Ленгмюра).

Нобелеўская прэмія па хіміі 1932.

• Ленгмюр // БЭ ў 18 т. Т. 9. Мн., 1999.