Іван Макаравіч Ільюшын
4-ы Міністр асветы БССР 1951 — 1961
Кіраўнік урада	Аляксей Кляшчоў Кірыл Мазураў Мікалай Аўхімовіч Ціхан Кісялёў
Папярэднік	Платон Саевіч
Пераемнік	?
Намеснік Старшыні Савета Міністраў БССР 25 сакавіка 1946 — 1947
Кіраўнік урада	Панцеляймон Панамарэнка
Намеснік старшыні СНК БССР 1944 — 25 сакавіка 1946
Кіраўнік урада	Панцеляймон Панамарэнка
Нараджэнне	1 ліпеня 1903(1903-07-01) Прокшанічы, Магілёўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Смерць	5 кастрычніка 1997(1997-10-05) (94 гады) Мінск, Беларусь
Партыя	УКП(б)
Адукацыя	БДУ (1930)
Навуковая ступень	кандыдат філасофскіх навук
Навуковае званне	член-карэспандэнт АН БССР (1950)
Дзейнасць	філасофія
Месца працы	БДУ Інстытут філасофіі НАН Беларусі Беларускі дзяржаўны інстытут фізічнай культуры Цэнтральны камітэт КПБ Савет міністраў БССР Міністэрства народнай адукацыі БССР Мінскі радыётэхнічны інстытут Ташкенцкі дзяржаўны эканамічны ўніверсітэт[d]
Узнагароды

Іва́н Мака́равіч Ілью́шын (18 чэрвеня (1 ліпеня) 1903, в. Прокшанічы Магілёўскага павета (цяпер Магілёўскі раён) — 5 кастрычніка 1997, Мінск) — беларускі філосаф і савецкі дзяржаўны дзеяч, міністр асветы БССР (1951—1961). Член-карэспандэнт АН БССР (1950).

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Пасля рэвалюцыі вучыўся ў школе 1 ступені, скончыў педагагічны тэхнікум, а пасля службы ў Чырвонай Арміі атрымаў вышэйшую адукацыю ў Беларускім дзяржаўным універсітэце імя У. І. Леніна.

У 1932—1937 гадах — старшы навуковы супрацоўнік, вучоны сакратар Інстытута філасофіі (з 1935 — Інстытут філасофіі, савецкага будаўніцтва і права) АН БССР, адначасова выкладаў у ВНУ Мінска.

У 1937—1941 гадах — загадчык кафедры Беларускага інстытута фізічнай культуры і загадчык кафедры БДУ.

У 1941—1943 гадах — дацэнт, загадчык кафедры Ташкенцкага фінансава-эканамічнага інстытута, адначасова загадчык аддзела бухарскага абкама КП Узбекістана.

У 1943—1944 гадах — намеснік загадчыка аддзела ЦК КПБ, у 1944—1946 — галоўны рэдактар часопіса «Бальшавік Беларусі».

У 1944—1947 гадах — намеснік Старшыні Савета Міністраў БССР.

У 1947—1951 гадах — дырэктар адроджанага Інстытута філасофіі і права АН БССР, галоўны вучоны сакратар Прэзідыума АН БССР, у 1950 абраны членам-карэспандэнтам АН БССР.

У 1951—1961 гадах займаў пасаду міністра асветы БССР.

У 1962—1975 гадах — загадчык кафедры Мінскага радыётэхнічнага інстытута.

Член ЦК КПБ (1952—1961). Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР (1947—1963). Доўгі час з’яўляўся старшынёй Беларускага аддзялення Савецкага таварыства дружбы з ГДР.

І. М. Ільюшын узнагароджаны ордэнам Леніна, ордэнамі Айчыннай вайны І ступені, Працоўнага Чырвонага Сцяга, «Знак Пашаны», медалямі СССР, ганаровымі граматамі і граматамі Вярхоўнага Савета БССР. Урад ГДР узнагародзіў яго медалём «За заслугі перад ГДР».

Аўтар каля 50 навуковых прац, у тым ліку 2 манаграфій.

• Аб пралетарскім інтэрнацыяналізме ў нацыянальна-каланіяльным пытанні. Мн., 1935 (сум. з С. Я. Вольфсоном).
• Аб некаторых пытаннях гісторыі грамадскай думкі Беларусі // Бальшавік Беларусі, 1948, № 6.
• Народное образование в Белорусской ССР. Народное образование в Белорусской ССР. — Минск : Учпедгиз БССР, 1961. — 438 с. (сум. з С. А. Умрейко).

• Ильюшин Иван Макарович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 257. — 737 с.
• Ілью́шын Іван Макаравіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 346. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — С. 204. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).

• Іван Макаравіч Ільюшын у базе даных «История белорусской науки в лицах» Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі (руск.)