Rumex obtusifolius tien tarmos erectos de coloración parda y qu'en floriamientu algama hasta 1,5 metros d'altor. Tien fueyes de morfoloxía ováu-oblonga na zona cimera y media del tarmu que se pierden tres la fructificación. Na base de la planta forma una roseta con fueyes cordaes, subcordaes a arrondaes. El peciolu ye de mayor tamañu o igual que la mesma fueya y xeneralmente canaliculáu na zona próxima al llimbu de les fueyes basales. Les flores arrexuntar n'inflorescencies non ramificaes, narquiaes y formaes por verticilos comúnmente equidistantes. Tán formaes por 6 pieces sepaloideas qu'evolucionen a una fructificación de tipu aqueniu con tres valves con hasta dos dientes de morfoloxía cordada a cada llau.[3][4][5]
Rumex: nome xenéricu que remanez del llatínrŭmex, rumǐcis, yá recoyíu en Pliniu'l Vieyu pa designar el xéneru na so dómina (quod... appellant, nostri vero rumicem, alii lapathum canterinum - que nós (los llatinos) llamamos rumex, y otros lapathum canterinum) (XX, 85).
obtusifolius: epítetullatín que significa "con fueyes romes".[9]