PROFILPELAJAR.COM

Roque González Garza
diputáu de Méxicu	;
diputáu de Méxicu
Vida
Nacimientu	Saltillo, 23 de marzu de 1885
Nacionalidá	Méxicu
Muerte	Ciudá de Méxicu, 12 de payares de 1962 (77 años)
Estudios
Llingües falaes	castellanu
Oficiu	políticu, militar
Serviciu militar
Graduación	xeneral
Lluchó en	Revolución mexicana

Roque Victoriano González Garza^[1] (Saltillo, Coahuila; 23 de marzu de 1885^[1] - Ciudá de Méxicu; 12 de payares de 1962) foi un militar mexicanu que participó na Revolución Mexicana. Foi presidente de Méxicu con calter provisional del 16 de xineru al 10 de xunu de 1915, en sustitución del xeneral Eulalio Gutiérrez.

Biografía

Nació'l 23 de marzu de 1885 na ciudá de Saltillo, Coahuila, al norte de Méxicu, siendo los sos padres don Agustín G. González y doña Prisciliana Garza González, según constar la so acta de nacencia:

Na Ciudá del Saltillo, a los ocho de la mañana del 2 de setiembre de 1885, delantre mi, Antonio L. Sánchez, Xuez 2o. del estáu civil, compareció Agustín G. González, casáu, comerciante, mayor d'edá, d'esta vecindá y presentó vivu un neñu esponiendo: que ye fíu llexítimu so qu'hubo na so esposa la señora Prisciliana Garza: que nació nesta ciudá'l venti y trés de mayu de mil ochocientos ochenta y cinco, nesta ciudá, en casar númberu dieciocho de la primer cai de Victoria, a los seis de la tarde y punxéronlu por nome ROQUE VICTORIANO: que los sos güelos paternos son leonardo González, fináu, y María Luisa González; y los maternos Trinidá Garza y Guadalupe González.^[1]

Na so mocedá realizó estudios nuna primaria local y dempués estudió nel Ateneo Fuente de Saltillo. Trabayó como oficinista y depués pasó a aniciar a Nuevo León. Na Ciudá de Méxicu estudió darréu una carrera comercial.

Entamos revolucionarios

La so participación en política remontar a 1908, cuando empezó la so oposición al réxime de Porfirio Díaz. Al igual que'l so hermanu, el lic. Federico González Garza, fíxose fervosa partidariu y collaborador de Francisco I. Madero, a quien acompañó na so xira presidencial.

Lluchó al llau de Madero nel combate a Cases Grandes, acordies col Plan de San Luis, cola mesma entereza qu'ésti. En dicha aición espunxo la so vida por salvar a Madero, quien fuera mancáu nel antebrazu; tamién foi comisionado pa dir buscar a Francisco Villa, quien sintiera un gran ciñu por él.

Tuvo tamién na batalla de Ciudad Juárez, que significó'l trunfu del maderismo, y como capitán ayudante de Madero crució la llinia de fueu y desempeñóse como parllamentariu ante'l xeneral federal Juan J. Navarro, quien yera xefe de la guarnición de la plaza.

Figuró como diputáu na primer Cámara al ser electu Madero presidente de la República y, constituyó con otru llexisladores, el bloque renovador que defendía la política gubernamental contra les crítiques del grupu conocíu como "Cuadriláteru", formáu por Nemesio García Naranjo, Querido Moheno, Francisco M. de Olaguíbel y José María Lozano.

Adhesión a Francisco Villa

Dempués de la decena tráxica, González Garza xunir a la División del Norte, comandada por Francisco Villa en contra del gobiernu golpista de Victoriano Huerta, onde González Garza se convirtió nel home d'enfotu del Centauru del Norte.

Dempués de tomar de Zacatecas, cuando surdieron los desalcuerdos ente Carranza, Villa y Zapata, fungió como unu de los secretarios acuciosos, que con representantes de la División del Norte y les fuercies de Pablo González Garza llegaron a conclusiones y alcuerdos que Carranza nun aceptó. Ante esti refugu munchos maderistes decidieron xunise a Villa quien se vio obligáu a desconocer a Carranza como xefe de la Revolución.

Convención d'Aguascalientes

Participó na Convención d'Aguascalientes como representante de Francisco Villa y foi encargáu de presidir les sesiones de l'asamblea. Participó na formulación del programa mínimu de principios que foi'l raigañu sobre la cual la Convención llanzó'l so manifiestu a la nación del 13 de payares de 1914.

Presidente convencionista

Tres tomar de la Ciudá de Méxicu y la fuxida d'Eulalio Gutiérrez, Roque González foi designáu presidente interín el 16 de xineru de 1915 y ostentó el cargu hasta'l 10 de xunu del mesmu añu, al trate obligáu a arrenunciar en favor del secretariu Francisco Lagos Cházaro.

Como encargáu del poder executivu, González Garza siempres buscó la reconciliación de les faiciones revolucionaries. Dexó la presidencia de la república, ente otres coses, poles oxeciones que fizo na so contra'l zapatista Manuel Palafox, polo qu'apurrió'l mandu al llicenciáu Francisco Lagos Cházaro, el 11 de xunetu d'esi mesmu añu.

Vida posterior a la presidencia

Tres el so arrenunciu volvió incorporase a les tropes de Francisco Villa, incorporándose a les fuercies de los xenerales Rodolfo Fierro y Canuto Reyes, hasta que les derrotes de los villistas obligar a exiliase nos Estaos Xuníos.

Tornó a Méxicu dempués de la muerte de Venustiano Carranza y recibió el títulu de xeneral de división. Foi presidente de la Lexón d'Honor Mexicano; dempués de retirase del exércitu foi nomáu diputáu na XXX Llexislatura. Foi nomáu pol presidente Adolfo López Mateos coordinador de les obres de la Vega de Meztitlán, Hidalgo, y d'escribir delles memories de la Revolución mexicana finó na Ciudá de Méxicu'l 12 de payares de 1962.

Escribió, xunto con P. Ramos Romero y J. Pérez Rul, La batalla de Torrexón. Apuntes pa la Hestoria, en 1914, que'l so prólogu tuvo a cargu del poeta peruanu aniciáu en Méxicu José Santos Chocano.

Graos militares

Capitán primeru, so les órdenes de Francisco I. Madero (1911).
Mayor nes fuercies de Pascual Orozco (1911).
Teniente coronel a les órdenes de Venustiano Carranza (1913).
Coronel na División del Norte del Exércitu Constitucionalista (1914).
Xeneral Brigadier y xeneral de brigada dempués de la Convención d'Aguascalientes, al mandu del xeneral Villa (1914).

Roque González Garza (derecha)
Roque González Garza (esquierda) y Francisco I. Madero (centru) en San Antonio (1910).
Roque González Garza en 1915

Referencies

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes actanac

Bibliografía

Institutu Nacional d'Estudios Históricos de la Revolución Mexicana, Secretaría de Gobernación (1994). Diccionariu históricu y biográficu de la Revolución Mexicana, primer. ISBN 9-688-05562-X.