L'auscultación por aciu l'estetoscopiu ye una de les téuniques diagnósticas que s'empleguen en neumoloxía
El so desenvolvimientu históricu empecipiar a principios del sieglu XIX colos trabayos de René Théophile Hyacinthe Laennec, médicu francés inventor del estetoscopiu. N'España dixebrar de la cardioloxía tres la llei d'especialidaes de 1977, lo cual afectó a los médicos residentes qu'antes terminaben cola titulación d'especialistes en pulmón y corazón, a partir d'entós son cardiólogos o neumólogos.[2]
Formación
Pa llograr la titulación de neumólogu ye precisu completar en primer llugar los estudios de medicina, una vegada llicenciáu en medicina y ciruxía, pa realizar la especialidá ríquese un periodu de formación de duración variable dependiendo del país, na Xunión Europea tien una duración de 5 años. Dientro del procesu de formación empréstase especial atención a les siguientes temes: Enfermedaes obstructivas broncopulmonares y EPOC, enfermedaes neoplásicas del pulmón la pleura y el mediastino, infeiciones pulmonares, tuberculosis pulmonar, enfermedaes pulmonares intersticiales difuses, hipertensión pulmonar, tromboembolismo pulmonar, enfermedaes pulmonares ocupacionales, manifestaciones pulmonares d'enfermedaes qu'afecten a otros órganos como'l lupus eritematoso sistémico, insuficiencia respiratoria, trestornos neuromusculares qu'afecten a la función pulmonar, enfermedaes de la pleura y el mediastino, enfermedaes pulmonares por hipersensibilidad, síndrome d'apnea del suañu, rehabilitación respiratoria, tresplante de pulmón, epidemioloxía de les enfermedaes pulmonares, evaluación de la función respiratoria previa a la ciruxía y tabaquismu.[3]
Procedimientos
La espirometria ye una prueba que s'utiliza en neumoloxía con fines diagnósticos
Foi esencial nel so desenvolvimientu l'apaición del broncoscopio, preséu que dexa'l diagnósticu tempranu del cáncer de pulmón incipiente, tamién ye importante nel diagnósticu de patoloxía autoinmune non filiada, realizando'l legrado, cepilláu y llavadura bronquial, con aspiración citolóxica. Esisten otros procedimientos tales como: la espirometría que ye l'estudiu que mide la capacidá del pulmón y evalúa la función bronquial, fundamental pal diagnósticu d'enfermedaes como l'asma y el EPOC. Un procedimientu d'importancia en neumoloxía son les biopsies del pulmón y/o pleura que se realicen por aciu toma de muestres de texíos pulmonares o pleurales pal diagnósticu d'enfermedaes oncolóxiques, infeicioses o d'otru tipu.[4]
Les causes de les enfermedaes respiratories son bien variaes, dalgunes como la EPOC y el cáncer de pulmón tán rellacionaes col consumu de tabacu, tamién pueden guardar rellación cola contaminación del aire qu'alendamos, na Ciudá de Villahermosa (Méxicu) llevar a cabu un estudiu nel que se probó l'efectu de la contaminación atmosférica sobre la salú de la comunidá, llegando a la conclusión de que se deben instalar redes que monitoricen la contaminación del aire pa prevenir enfermedaes.[6] Otres enfermedaes respiratories son de causa infeiciosa, como la tuberculosis y la neumonia, tán rellacionaes cola alerxa como'l asma bronquial estrínseca o bien se deben a la esposición a determinaes sustancies rellacionaes cola actividá llaboral, por casu la silicosis de los mineros. Dellos trestornos qu'afecten gravemente a la función pulmonar son de causa xenética, por casu la fibrosis quística.[5][1]
