| Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables.
Pues añadiles tu mesmu o avisar al autor principal del artículu na so páxina d'alderique pegando: {{subst:Avisu referencies|José Gafo}} ~~~~ |
José Gafo Muñiz (1881, Campumanes – 4 d'ochobre de 1936, Madrid) foi un sacerdote dominicu, políticu y sindicalista español.
Biografía
Impulsó'l sindicalismu católicu, colos calificativos de Llibre o Profesional. El febreru de 1914 fundó'l Sindicatu de Ferroviarios Llibres de Madrid, cola mesma estructura de los sindicatos católicos pero ensin el distintivu de católicu.
Pel branu de 1923 viaxó a Barcelona y entrevistóse con Ramón Sales, dirixente de los Sindicatos Llibres, impulsando'l procesu d'unión de los Sindicatos Católicu-Llibres del norte d'España colos Llibres de Barcelona, que cuayaría a finales d'añu cola constitución en Pamplona de la Confederación de Sindicatos Llibres d'España. Foi miembru del Conseyu de Trabayu de la dictadura de Primo de Rivera. Quedó retardáu cola proclamación de la Segunda República Española en 1931, y sofitó l'intentu de golpe d'estáu del xeneral José Sanjurjo del 10 d'agostu de 1932.
Nes eleiciones de payares de 1933 foi escoyíu diputáu por Navarra na candidatura del Bloque de Dereches. N'avientu de 1934 roblaba'l manifiestu del Bloque Nacional, inspiráu por José Calvo Sotelo y manifestábase partidariu de l'acción extraparlamentaria, siguiendo la trayeutoria de la estrema derecha tradicionalista.
El 5 d'agostu de 1936 foi deteníu y encarceláu, y el 4 d'ochobre de 1936, foi puestu en llibertá. Sicasí, a la salida de la Cárcel Modelu de Madrid, foi asesináu.
Consideráu mártir pola Ilesia católica, foi beatificáu n'ochobre de 2007 pol papa Benitu XVI.
Referencies
Enllaces esternos
.svg){kind=small}
