Enrique Rodríguez Bustelo

Enrique Rodríguez Bustelo
Vida
Nacimientu 1885
Nacionalidá España
Muerte 1983 (97/98 años)
Estudios
Llingües falaes castellanu
Oficiu arquiteutu
Premios
Cambiar los datos en Wikidata
Antiguu Bancu Urquijo, xunto al Puertu Deportivu de Xixón

Enrique Rodríguez Bustelo, (1885 – 1983)[2][3], foi un arquiteutu asturianu. Amás del so trabayu como arquiteutu dedicar a la restauración de monumentos y a la planificación urbana. La so obra toma diversos estilos: el ecleticismo de principios del sieglu XX, el rexonalismu de los años 20 y darréu, el modernismu.

Biografía

Fíu del empresariu Justo Rodríguez Fernández, la so hermana tuvo casada con Camilo Alonso Vega. Estudió arquiteutura na Escuela Cimera de Madrid, siendo discípulu de Vicente Lampérez. Graduóse en 1913. Dende esi momentu viaxó en numberoses ocasiones al estranxeru. Pertenez a la primer xeneración racionalista asturiana, xunto a Pedro Pelo y José Avelino Díaz y Fernández-Omaña. Tres una primer dómina decó, llueu se decantó pol racionalismu salmón.

Foi nomáu arquiteutu municipal de Llangréu y Uviéu según arquiteutu diocesanu. Foi nomáu académicu numerario de la Escuela d'Artes Aplicaes d'Uviéu y llogró la medaya d'oru pol diseñu del pabellón d'Asturies de la Esposición Iberoamericana de Sevilla en 1929. Foi tamién l'encargáu de la obra d'ampliación del Teatru Campoamor d'Uviéu y realizó los proyeutos de restauraciones de, ente otros, los conceyos d'Uviéu y Avilés. Dexó na so obra numberosos edificios urbanos ya institucionales y delles ilesies, especialmente nel Principáu d'Asturies. La so obra xiró en redol al eclecticismu, historicismu, neorrománico, herreriano, barrocu, montañés, rexonalismu o al movimientu modernu ente otros estilos. Tres la Guerra Civil, retornó al historicismu.

Obres destacaes

  • Ilesia de La Pola Ḷḷena (1915) Desapaecíu
  • Chalé Figareo (1917, Figareo)
  • Chalé Bustelo (1917, La Felguera)
  • Barriu de La Nalona (1917, Lada) Desapaecíu
  • Bancu Urquijo (1918, Xixón)
  • Sociedá'l Fomentu (1918, Xixón)
  • Villa García-Sol (1918, Xixón)
  • Barriu del Marqués de Urquijo (1919, La Felguera)
  • Restauración de Les Caldes (1920, Uviéu)
  • El Xardín de Santa Ana (1920, L'Entregu)
  • Banco Herrero (1921, Sama de Llangréu)
  • Mercáu de abastos (1924, Ḷḷuarca)
  • Ilesia de San Xuan (1926, Mieres)
  • Plaza de La Catedral (1928, Uviéu)
  • Caxa d'Aforros (1929, Uviéu)
  • Pabellón d'Asturies (1929, Sevilla)
  • Edificiu Chile (1932, Uviéu)
  • Institutu de Bachilleratu (1934, Avilés)
  • Orfanatu Mineru (1935, Uviéu)
  • Edificiu Anís de l'Asturiana (1939, Uviéu)
  • Cine Aramo (1941, Uviéu)
  • Casa Consistorial (1953, Noreña)
  • Casa Cuesta (Sama de Llangréu)
  • Ilesia de San José (1954, Xixón), neobarroca
  • Ilesia de Cangues d'Onís (1958)
  • Fábrica de Coca-Cola (1960, Cualloto)
  • Conventu Hermanes Agustinas (1969, Uviéu)

Referencies

  1. ↑ Identificador del Boletín Oficial del Estado: BOE-A-1964-13201.
  2. ↑ Suárez, Salomé (20 d'abril de 2008). «El arte del buen construir» (castellán). La Nueva España. Consultáu'l 12 d'abril de 2016.
  3. ↑ «Rodríguez Bustelo: compendio de arquiteutura» (castellán).

Bibliografía

  • ADAMS FERNÁNDEZ, Carmen: "Enrique Rodríguez Bustelo", n'Artistes Asturianos, tomu X, Arquiteutos, Hércules Ástur d'Ediciones S.L., Uviéu, 2002.