Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. Pues añadiles tu mesmu o avisar al autor principal del artículu na so páxina d'alderique pegando: {{subst:Avisu referencies|Cloruru de calciu}} ~~~~
El cloruru de calciu o cloruru cálcicu ye un compuestu químicu, inorgánicu, mineral utilizáu como melecina n'enfermedaes o afecciones amestaes al escesu o defectu de calciu nel organismu y da una coloración naranxa-colorada a la llapada. Tamién ye usáu na industria de l'alimentación.
Propiedaes químiques
El cloruru de calciu puede ser una fonte d'iones de calciu nuna disolución, por casu por precipitación una y bones munchos compuestos col calciu son insolubles. Por esa razón utilízase como coagulante en dellos tipos de tratamientos d'agües residuales:
El cloruru de calciu puede utilizase nel remplazo de sales na alimentación.
Indicaciones n'urxencies
Arritmies cardiaques asociaes a hipermagnesemia y hiperpotasemia.
Hipocalcemia severa.
Intoxicación per sulfatu de magnesiu o calcioantagonistas.
Parada cardiorrespiratoria que nun respuende a adrenalina y con barruntu de hipocalcemia.
Sobredosis de bloqueantes de canales de calciu.
Procuros
Insuficiencia renal.
El cloruru de calciu utilizáu na industria láctea y alimentaria polo xeneral, tien les siguientes especificaciones: calciu ≤75 ppm, fierro ≤5 ppm, cloru ≤50 ppm, sulfatu ≤150 ppm, oxalato ≤100 ppm.
El oxalato de calciu tien poca solubilidá a baxes temperatures, polo qu'un consumu eleváu produz la aglomeración de cristales nel cuerpu.
El 90 % de los cálculos renales tán compuestos de oxalato de calciu.
Dalgunos de los síntomes de la formación de cálculos son: dolor estremu nel llombu o la parte inferior del abdome que nun sume, sangre na orina, fiebre y respigos, vultures, orina que tien mal golor o ye d'aspeutu turbiu, dolor al mexar.
Estos problemes pueden indicar qu'usté tien una piedra nos reñones o una afección más grave.
Usu n'alimentación
Anguaño ye un productu bien utilizáu nes más prestixoses cocines del mundu. Intervién xunto col alginato sódicu y otres sustancies nun procesu conocíu como esferificación básica: creación de bolita tipo caviar.
Tamién s'utiliza na ellaboración de quesu. El cloruru de calciu tien como función da-y mayor firmeza mecánica a la cuayada. Esto ye peculiarmente importante al tratar lleche pasteurizada yá que mientres la pasteurización, produzse descalcificación parcial de les caseínes. La cantidá que se debe añader ye non más del 0.02 % en pesu, con respectu al pesu de la lleche. L'ausencia de cloruru de calciu fai que munches vegaes la cuayada tenga poca firmeza mecánica y, entós, al cortala, van xenerase cantidaes innecesaries de "polvu" o "finos" de cuayada, que se depositen no fondero de la tina de quesería y vanse col lactosuero, en llugar de contribuyir al rendimientu de quesu.
Otros usos
El cloruru de calciu usar n'amiestos de formigón p'acelerar el so tiempu de cuayáu, pero los iones de cloru son corroyentes pal fierro polo que nun tien d'usar se nel formigón armao.[1] La forma anhidra del cloruru de calciu tamién puede usase pa esti fin y puede sirvir pa determinar la cantidá de mugor nel formigón.[2]
El cloruru de calciu tamién s'usa como aditivu en plásticos y n'estintores, y en depuración d'agües.
Les disoluciones exotérmicas de cloruru de calciu son usaes en llates de bébores y comíes que se autocalientan aprovechando'l calor desprendío.
Na industria del petroleu, el cloruru de calciu utilizar p'aumentar la densidá de salmories llibres de sólidos. Tamién s'utiliza pa tornar los magres espansivos nos fluyíos de perforación.
El cloruru de calciu anhidro úsase tamién como desecante por cuenta del so higroscopia.
Nel tratamientu de firmes en vialidad ivernizu; carreteres o aeropuertos. Amuésase más efectivu que'l cloruru sódicu a temperatures más baxes.
↑National Research Council (U.S.). Building Research Institute (1962). Adhesives in Building: Selection and Field Application; Pressure-sensitive Tapes. National Academy of Science-National Research Council, páx. 24–5.