Abdel Hamid Sarraj (árabe: عبد الحميد السراج; 1925, Hama – 24 de setiembre de 2013, El Cairu) foi un oficial del exércitu siriu y figura política de mediaos del sieglu XX. Yera un bien cercanu collaborador de Gamal Abdel Nasser mientres el tiempu de curtia duración de la República Árabe Xunida y sirvió como'l so Ministru d'Interior y depués Vicepresidente. Antes de la unión, desempeñóse como xefe de la intelixencia militar, y yera conocíu pola so crueldá.[1]
Carrera política
Sarraj (centru) colos compañeros del exércitu, Mohammad Attura (izquierda) y Abdel Salam al-Ujyali (derecha), nel frente de batalla en Palestina de 1948.
Él xugó un papel nel golpe de 1949 que derrocó a Husni al-Za'im del poder[4] y fíxose cargu del departamentu de personal del gobiernu d'Adib Shishakli en 1952. Cuando Shishakli foi derrocáu, Sarraj foi unviáu temporalmente a París como amestáu militar asistente. Sicasí, en marzu de 1955, foi nomáu xefe de la intelixencia militar siria. Dende esta posición, él yera capaz de xugar un papel crucial na prevención de combalechadures contra'l réxime. Sarraj nun se xunió a nengún partíu políticu, pero cooperó colos que tán nel podersobremanera contra'l Baathismo.[2] En setiembre de 1957, ayudó a axustar el desembarcu de 4.000 soldaos exipcios a Latakia como parte del pactu de defensa realizáu ente'l dos países.[5]
.svg){kind=small}
