চুবেদাৰ মেজৰ সঞ্জয় কুমাৰ পবীচ
পৰম বীৰ চক্ৰ মেডেল পিন্ধি সঞ্জয় কুমাৰ
জন্ম	৩ মাৰ্চ, ১৯৭৬ (৪৮ বছৰ) কালোল বাকাইন, বিলাসপুৰ জিলা,হিমাচল প্ৰদেশ, ভাৰত
আনুগত্য
চাকৰি/শাখা
পদমৰ্যদা
চাৰ্ভিছ নাম্বাৰ	13760533
ইউনিট	জম্মু আৰু কাশ্মীৰ ৰাইফল
যুদ্ধ-বিগ্ৰহ	কাৰ্গীল যুদ্ধ
পুৰস্কাৰ

চুবেদাৰ মেজৰ^[1][2] সঞ্জয় কুমাৰ পবীচ (ইংৰাজী: Sanjay Kumar; জন্ম ৩ মাৰ্চ ১৯৭৬^[3]) ভাৰতীয় সেনাবাহিনীৰ এজন কনিষ্ঠ কমিচনেড অফিচাৰ, আৰু ভাৰতৰ সৰ্বোচ্চ সামৰিক বঁটা পৰম বীৰ চক্ৰ লাভ কৰা ব্যক্তি।^[4]

সঞ্জয় কুমাৰে হিমাচল প্ৰদেশৰ বিলাসপুৰ জিলাৰ কলোল বল্কিন গাঁৱত জন্মগ্ৰহণ কৰিছিল। সেনাবাহিনীত যোগদান কৰাৰ আগতে তেওঁ নতুন দিল্লীত টেক্সি চালক হিচাপে কাম কৰিছিল।^[5] চতুৰ্থ প্ৰচেষ্টাৰ পিছত সেনাবাহিনীত যোগদানৰ বাবে নিৰ্বাচিত হোৱাৰ পূৰ্বে তেওঁ তিনিবাৰকৈ বিফল হৈছিল।

১৯৯৯ চনৰ ৪ জুলাইত জম্মু আৰু কাশ্মীৰ ৰাইফলছৰ ১৩ নং বেটেলিয়নৰ সদস্য হিচাপে তেওঁ কাৰ্গিল যুদ্ধৰ সময়ত এৰিয়া ফ্লেট টপ দখল কৰাৰ দায়িত্ব দিয়া এটা দলৰ আগশাৰীৰ স্কাউট আছিল। এই অঞ্চল পাকিস্তানী সৈন্যৰ দখলত আছিল। ক্লিফটোৰ দূৰত্ব অনুমান কৰি প্ৰায় ১৫০ মিটাৰ দূৰৈৰ শত্ৰুৰ বাংকাৰৰ পৰা মেচিনগানৰ গুলীৰে দলটোক পৰাস্ত কৰা হয়।

কুমাৰে সমস্যাৰ গভীৰতা আৰু এৰিয়া ফ্লেট টপ দখল কৰাত এই বাংকাৰে কি ক্ষতিকাৰক প্ৰভাৱ পেলাব সেই কথা উপলব্ধি কৰি অকলেই লেজৰ ওপৰেৰে, এটা ফ্লেংকৰ কাষেৰে খোজ কাঢ়ি গৈ শত্ৰুৰ বাংকাৰৰ ফালে আক্ৰমণ কৰে। নিমিষতে তেওঁৰ বুকু আৰু আগবাহুত দুটা গুলীয়ে আঘাত কৰাৰ ফলত প্ৰচুৰ ৰক্তক্ষয় হয়।

গুলীৰ আঘাতৰ পৰা তেজ ওলাই আহিলেও তেওঁ বাংকাৰৰ ফালে আগুৱাই চাৰ্জ অব্যাহত ৰাখিলে। এই আক্ৰমণ-প্ৰত্যাক্ৰমণত তেওঁ তিনিজন শত্ৰুৰ সৈনিকক হত্যা কৰিছিল। তাৰ পিছত তেওঁ শত্ৰুৰ মেচিনগান এটা তুলি লৈ শত্ৰুৰ দ্বিতীয় বাংকাৰৰ ফালে আগবাঢ়ে। এই আক্ৰমণত আচৰিত হৈ শত্ৰু সৈন্যসকলে নিজৰ পষ্টৰ পৰা পলায়ন কৰাৰ সময়ত তেওঁৰ হাতত নিহত হয়। তেওঁৰ কাৰ্য্যৰ পৰা অনুপ্ৰাণিত হৈ বাকী প্লাটুনে চাৰ্জ আৰম্ভ কৰে আৰু আক্ৰমণ কৰি এৰিয়া ফ্লেট টপ দখল কৰিবলৈ সক্ষম হয়।

২০২২ চনৰ ফেব্ৰুৱাৰী মাহত তেওঁ চুবেদাৰ মেজৰ পদবী লাভ কৰে আৰু পুনেৰ ওচৰৰ খাডাকৱাছলাৰ ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতিৰক্ষা একাডেমীত নিযুক্তি লাভ কৰে।^[6]

তেওঁৰ কেৰিয়াৰৰ সময়ছোৱাত অপাৰেচন বিজয়ত তেওঁৰ ভূমিকাৰ বাবে তেওঁ পৰম বীৰ চক্ৰ (স্বাধীনতা দিৱস ১৯৯৯) বঁটা লাভ কৰে।

ভাৰতীয় সেনাৰ অফিচিয়েল ৱেবছাইটত পৰম বীৰ চক্ৰৰ উদ্ধৃতিত এইদৰে লিখা আছে:

উদ্ধৃতি

ৰাইফলমেন সঞ্জয় কুমাৰক ১৯৯৯ চনৰ ৪ জুলাইত মুছকোহ উপত্যকাৰ ৪৮৭৫ নং পইণ্টৰ ফ্লেট টপ অঞ্চল দখল কৰাৰ দায়িত্ব দিয়া হয়। আক্ৰমণাত্মক দলটোৰ আগশাৰীৰ স্কাউট হিচাপে স্বেচ্ছাই তেওঁ আগবাঢ়ি আহে।

এই আক্ৰমণৰ সময়ত যেতিয়া শত্ৰু পক্ষই ধাৰাসাৰে গুলীবৰ্ষণ কৰি বিস্ময়কৰ প্ৰত্যাহ্বানেৰে তেওঁলোকৰ দলটোক ৰখিবলৈ বাধ্য কৰাইছিল, ৰাইফলমেন সঞ্জয় কুমাৰে পৰিস্থিতিৰ গম্ভীৰতা উপলব্ধি কৰি নিজৰ জীৱনৰ সুৰক্ষাৰ প্ৰতিও আওকাণ কৰি নিজৰ সাহস প্ৰদৰ্শনেৰে শত্ৰুৰ ওপৰত প্ৰত্যাক্ৰমণ চলায়। ইয়াৰ পিছৰ সমুখসমৰত তেওঁ অনুপ্ৰৱেশকাৰীৰ ভিতৰত তিনিজনক হত্যা কৰে আৰু নিজেও গুৰুতৰভাৱে আহত হয়। আঘাতপ্ৰাপ্ত হোৱাৰ পিছতো তেওঁ নিজৰ ক্ষত অংশৰপ্ৰতি আওকাণ কৰি দ্বিতীয় বাংকাৰত চাৰ্জ আৰম্ভ কৰে। ফলত আচম্বিত হৈ শত্ৰুৱে এটা ইউনিভাৰ্চেল মেচিনগান এৰি পলায়ন কৰে। ৰাইফলমেন সঞ্জয় কুমাৰে এই গানটো তুলি লৈ পলায়ন কৰা শত্ৰুক মৃত্যুৰ মুখ দেখুৱাই। প্ৰচুৰ পৰিমাণে ৰক্তক্ষৰণ হোৱাৰ পিছতো তেওঁ যুদ্ধক্ষেত্ৰ এৰি সুৰক্ষিত স্থানলৈ আহিবলৈ অস্বীকাৰ কৰিছিল। তেওঁৰ এই সাহসী কাৰ্য্যই তেওঁৰ সতীৰ্থসকলকো প্ৰেৰণা যোগাইছিল আৰু তেওঁলোকে দুৰ্গম অঞ্চলৰ প্ৰতি ভ্ৰূক্ষেপ নকৰি শত্ৰুৰ ওপৰত আক্ৰমণ চলাই আৰু শত্ৰুৰ হাতৰ পৰা অঞ্চলটো বিৰত্বৰে কাঢ়ি আনিবলৈ সক্ষম হয়।

এইদৰেই ৰাইফলমেন সঞ্জয় কুমাৰে শত্ৰুৰ সন্মুখত অত্যন্ত উচ্চমাত্ৰাৰ উৎকৃষ্ট বীৰত্ব, অদম্য সাহস আৰু ব্যতিক্ৰমীভাৱে উচ্চ পৰ্যায়ৰ কৰ্তব্যনিষ্ঠাৰ পৰিচয় দিছিল।^[7]

একেটা সংঘাতৰ অংশস্বৰূপ আন আন সৈনিকৰ সৈতে কুমাৰৰ বিৰত্বৰ কাহিনী এল.অ’.চি কাৰ্গিল ছবিখনত চিত্ৰিত কৰা হৈছিল, য’ত তেওঁৰ চৰিত্ৰত অভিনয় কৰিছিল বলীউডৰ বিখ্যাত অভিনেতা সুনীল শ্বেট্টীয়ে

প্ৰ • আ • স পৰম বীৰ চক্ৰ প্ৰাপক সোমনাথ শৰ্মা (১৯৪৭) যদুনাথ সিং (১৯৪৮) ৰাম ৰাঘোবা ৰাণে (১৯৪৮) পিৰু সিং (১৯৪৮) কৰম সিং (১৯৪৮) গুৰবচন সিং ছালাৰিয়া (১৯৬১) ধন সিং থাপা (১৯৬২) যোগিন্দৰ সিং (১৯৬২) চৈতান সিং (১৯৬২) আব্দুল হামিদ (১৯৬৫) আৰ্দেশিৰ তাৰাপৰে (১৯৬৫) এলবাৰ্ট এক্কা (১৯৭১) নিৰ্মল জিৎ সিং শেখোঁ (১৯৭১) অৰুণ খেতৰপাল (১৯৭১) হোচিয়াৰ সিং দাহিয়া (১৯৭১) বানা সিং (১৯৮৭) ৰামাস্বামী পৰমেশ্বৰন (১৯৮৭) মনোজ কুমাৰ পাণ্ডে (১৯৯৯) যোগেন্দ্ৰ সিং যাদৱ (১৯৯৯) সঞ্জয় কুমাৰ (১৯৯৯) বিক্ৰম বাত্ৰা (১৯৯৯) ডিজাইনাৰ সাবিত্ৰী খানোলকৰ