Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Nombrau prior d'o monesterio de Saint-Pantaléon y d'o de Sainte-Livrade, a suya carrera eclesiastica y la de toz os suyos parients tenió un cerenyo empentón con l'ascenso d'o suyo tío materno Climente VI a o papau en 1342: o suyo chirmán Guillén y o suyos primos Nicolau y Pero Rocher fuoron feitos cardenals, o suyo atro chirman Hugues fue consagrau bispe de Besers, a suya chirmana, abadesa de Santa María de la Regla, y Pero fue nombrau succesivament abat de Saint Jean d'Angely y de Lagrasse, y en 1345 arcebispe de Zaragoza, encara que nunca no residió en denguna de istas siedes, permaneixindo chunto a la cort papal en Avinyón.
Dos anyos dimpués fue tresladau ta la archidiocesi de Narbona; a esferra causada por a peste negra, a erección d'a Seu de Narbona, as desavenencias con o vizconte de NarbonaAimery VI, que en teoría yera o suyo vasallo, pero que en a practica se concaró por as armas, y a celebración d'os concilios de Besers (1351) y La Vaur (1368) estioron os episodios mas destacaus d'o suyo episcopato.
En 1370 o suyo primo Pero Rucher puyaba a la cadiera de Sant Pero baixo o nombre de Gregorio XI; en primerías isto no suposó pa La Jugie os beneficios que o nepotismo imperant en a epoca feba presumir-se, pero cuan en 1375 l'arcebispe de Roan Felipe d'Alençon se enfrentó a o rey Carlos V, o papa aproveitó pa promover a o suyo primo a la seu de Roan, y pa fer-le cardenal con títol de Sant Climent en o consistorio celebrau en aviento d'o mesmo anyo.
No disfrutó guaire tiempo d'a suya nueva dignidat: morió en Pisa en 1376, y fue apedecau en a Seu de Santa María d'ista mesma ciudat, d'a on posteriorment as suyas restas fuoron tresladadas enta a de Sant Chusto y Pastor de Narbona.