Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Fillo de Francesc Climent y Sança Petri, d'orichen valenciano, naixe de Torreblanca en l'anyo 1349. Fue ordenau mosen muit probablement en Valencia. O 20 d'agosto de 1379 fue nombrau canonche d'a seu de Barcelona, mas tardi acumuló canonchías en Calatayú (1380), Mallorca (1390), Segorb (1390), y en a seu de Valencia, capellán de Vinaroz (1383), archidiacono d'o Penedés (1392), y prior de Daroca (1395). Cuan en 1394 ye eslechiu papa Pero de Luna como Benedet XIII, en Avinyón ostenta diferents cargos d'a curia y en 1395, Benedet lo nombra tresorero cheneral suyo; en 1396 lo ninvia a Aragón como nuncio papal (embaixador). Mas tardi (1401) o papa lo nombra nuncio papal en a cort de Castiella, a on reside habitualment reyalizando os encargos propios d'un embaixador y tresorero papal.
En 1403 ye nombrau bispe de Mallorca sin que nunca no prenga posesión; en 1404 ye administrador d'o bispau de Tarazona y o 20 de chunio de 1407, bispe de Tortosa.[2]
O 26 de febrero de 1410, Benedet XII (o Papa Luna) lo nombra bispe de Barcelona, on prenerá posesión l'11 de mayo. Benedet XIII lo ninvia como embaixador extraordinario a o Parlamento de Tortosa (1411), a on se discute a elección d'un nuevo rei ta la Corona d'Aragón, salindo eslechiu embaixador d'o Parlamento ta recibir a sentencia de Casp (1412). Asistió a la coronación en Zaragoza d'o rei Ferrando I.
O 13 de noviembre de 1415 o papa Benedet XIII decide tresladar a o bispe Climent a l'arcebisbau de Zaragoza, prenendo posesión o 29 de noviembre de 1415. Cuan Alifonso V d'Aragón se declara favorable a o papa Martín V, mantiene a fidelidat a Benedet XIII dica 1418. Tenió un gran enfrentamiento con o nuncio d'o nuevo papa en o Concilio de Leida (1418). Cuan a influyencia efectiva de Benedet XIII ye mas baixa y se troba asediau en Peniscola, Climent fa parti d'una embaixada de grans cherarcas d'a Ilesia d'Aragón que le demandan que ceda o Papau ta no causar mas dolor.
Ya en a obediencia romana, o 7 de chunio de 1419, o papa Martín V le saca l'arcebispau zaragozano ta nombrar-lo administrador perpetuo d'a diocesi de Barcelona, a on prene posesión personalment o 23 de chinero de 1420. Amás, por a suya participación en a resolución d'o Cisma d'Occident o mesmo 7 de chunio tamién le nombra Patriarca de Cherusalem. Os dos cargos los trobó ocupaus y le costó aconseguir os suyos dreitos.
Os quefers como embaixador de Benedet XIII y de tresorero papal le privaban, por un regular, de residir en as respectivas diocesis dica a suya tornada obligada ta Barcelona. Mientres o suyo mandato destinó grans sumas de diners ta as obras d'a seu de Barcelona, zarrando o muro d'a frontera prencipal, cubrindo toz os teitos que mancaban por fer y construyindo todas as capiellas d'un costau d'o claustro. Se podría decir que remató (cuasi tot) l'edificio. Mientres os dos periodos de Barcelona, se facioron vesitas pastorals en 1413-1414, en 1421 y en 1425, y o suyo tipo de formulario sirvió como modelo mientres sieglos.
En 1429, muerto l'arcebispe de Zaragoza Alonso de Argüello, o capítol d'a Seu d'o Salvador l'accepta de buen implaz, y o 4 de noviembre o papa Martín V le confirmó atra vegada como arcebispe d'ista ciudat. No podió sisquiera prener posesión, ya que, muit viello, morirá meses mas tardi (o 18 d'aviento de 1430) estando encara en Barcelona.
A suya vida virtuosa y a gran cantidat d'obras de caridat que fació le valioron fama de santidat, y o capítol y a ciudat de Barcelona l'adedicoron honors en o suyo funeral: o capítol creyó cuatre aniversarios perpetuos en memoria suya, y 150 anyos dimpués d'a suya muerte, encara le feban una misa diaria.
Fue enterrecau en a capiella de Sant Climent d'a seu de Barcelona (numero 37, huei capiella d'a Immaculada Concepción, que él heba promoviu). Probablement en calendata de 1620 lo desenterroron y puyoron ta as "galerías". En 1672, s'ubrió o sepulcre y se'n trobó o cuerpo incorrupto, que fue exponiu a o publico doce días, prencipiando bella veneración. A la fin en o sieglo XIX le'n facioron un mausoleu, ficando-ie as restas, encara incorruptas, o 18 de noviembre de 1899. O sarcofago (obra d'August Font), situau en a paret d'a dita capiella de Sant Climent, tien tres curiosos errors en a grafía: la data de l'obito (habría d'estar 18 d'aviento), as cruces d'o escudo (habrían d'estar "apuntadas"), y l'apelliu (habría d'estar "Clementis" en cuentas de "Clemens").
En 2021 a población de Torreblanca l'adedicó[3] un molimento en a suya honor, en l'acceso a o calvario.
Referencias
↑(ca) "La Catedral de Barcelona i el Patriarca Francesc Climent, àlies Sapera (1349-1430). Un enigma en el Cisma d'Occident". Eduard París Muñoz y Josep Climent Parcet, 2016. ISBN 978-84-939540-3-1
