Die bombardement van die klooster tydens die Krimoorlog (afdruk, 1868).
Die klooster en kerke is tydens die bewind van Iwan die Verskriklike in steen opgerig. Die belangrikste geboue dateer uit die 16de eeu. Die klooster moes verskeie aanslae weerstaan deur die Sweedse leër (in 1571, 1582 en 1611) en is tydens die Krimoorlog (1853-1856) deur Brittanje aangeval. Met die skeuring in die Russies-Ortodokse Kerk in 1666-1667 het die monnike gehou by die ou geloof en die tsaar se verteenwoordigers verban. Dit het gelei tot die agt jaar lange beleg van die fort deur tsaarAleksei.
Van 1926 tot 1939 was dit een van die eerste Goelag-strafkampe van die Sowjetunie. In 1974 het die eilande ’n historiese en argitektuurmuseum en ’n natuurlike reservaat geword. In 1992 is hulle verklaar tot ’n Unesco-wêrelderfenisgebied.[1] Vandag is die eilande en die klooster ’n groot toeriste-attraksie.
