M32 is net 6 500 ligjare op sy breedste. Soos die meeste elliptiese sterrestelsels bevat dit meestal ouer, dowwe rooi en geel sterre met omtrent geen stof of gas nie, wat beteken geen nuwe sterre word gevorm nie.[1] Daar is egter tekens van stervorming in die relatief onlangse verlede.
Die struktuur en sterre van M32 is moeilik om te verduidelik aan die hand van tradisionele modelle. Onlangse simulasies dui op ’n nuwe scenario: dat die getyveld van M31 die spiraalsterrestelsel in ’n kompakte elliptiese stelsel kon verander het. Wanneer ’n klein sterrestelsel in die sentrale dele van M31 beland, word die grootste deel van die buitenste lae van die kleiner stelsel weggestroop. Die sentrale romp van die kleiner stelsel word veel minder beïnvloed en behou sy vorm. Gety-effekte ontketen ’n massiewe steruitbarsting in die kern, en dit veroorsaak die groot digtheid wat in M32 gesien kan word.[2] Daar is ook bewyse dat M32 ’n buitenste skyf het.[3]
Nog ’n hipotese oor die ontstaan van die stelsel is dat M32 die grootste oorblyfsel is van ’n voormalige spiraalsterrestelsel, M32p, wat toe die derde grootste lid van die Plaaslike Groep was[4] (vermoedelik sowat 2,5×1010M☉).[5] Volgens dié simulasie het M31 (Andromeda) en M32p sowat 2 miljard jaar gelede saamgesmelt. Dit verklaar die ongewone samestelling van die huidige M31-sterhalo en die struktuur van M32 se inhoud.[5]
↑Kepple, George Robert; Sanner, Glen W. (1998). The Night Sky Observer's Guide. Vol. 1. Willmann-Bell. p. 17. ISBN0-943396-58-1.
↑Bekki, Kenji; Couch, Warrick J.; Drinkwater, Michael J.; Gregg, Michael D. (2001). "A New Formation Model for M32: A Threshed Early-Type Spiral Galaxy?". Astrophysical Journal Letters. 557 (1): L39. arXiv:astro-ph/0107117. Bibcode:2001ApJ...557L..39B. doi:10.1086/323075.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)