Juliet (maan)

Daar is ook ’n asteroïde met die naam 1285 Julietta.
Juliet   
Ontdekking
Ontdek deur Stephen P. Synnott / Voyager 2
Datum 3 Januarie 1986
Kleinplaneet-benamingUranus XI
Wentelbaaneienskappe
Halwe lengteas 64 358,222 ± 0,048 km[1]
Wentelperiode 0,493065490 ± 0,000000012 d[1]
Baanhelling 0,06546 ± 0,040° (tot Uranus se ewenaar)[1]
Satelliet van Uranus
Fisiese eienskappe
Afmetings 150 × 74 × 74 km[2]
Gem. radius 46,8 ± 4 km[2][3][4]
Oppervlakte ~35 000 km²[nota 1]
Volume ~632 000 km³[nota 1]
Massa ~5,6×1017 kg[nota 1]
Gem. digtheid ~1,3 g/cm³ (veronderstel)[3]
Oppervlak-
aantrekkingskrag		 ~0,016 m/s2[nota 1]
Ontsnapping-
snelheid		 ~0,040 km/s[nota 1]
Rotasieperiode Sinchronies[2]
Ashelling 0[2]
Temperatuur ~64 K[nota 1]

Juliet is ’n binnemaan van Uranus. Dit is op 3 Januarie 1986 ontdek op foto's wat deur Voyager 2 geneem is en het die voorlopige naam S/1986 U 2 gekry.[5] Dit is daarna genoem na Juliet, die heldin in William Shakespeare se toneelstuk Romeo en Juliet. Dit het ook die naam Uranus XI.[6]

Juliet behoort tot die Portiagroep satelliete, wat ook Bianca, Desdemona, Cressida, Perdita, Rosalind, Kupido, Belinda en Portia insluit.[7] Dié mane het soortgelyke wentelbane en fotometriese eienskappe.[7] Buiten sy wentelbaan,[1] radius van 53 km[2] en geometriese albedo van 0,08[7] is feitlik niks oor Juliet bekend nie.

Op die Voyager 2-foto's lyk Juliet soos ’n langwerpige voorwerp, waarvan die lengteas na Uranus wys. Die verhouding van die asse is 0,5 ± 0,3, wat ’n taamlik uiterse afmeting is.[2] Die oppervlak het ’n grys kleur.[2]

Juliet kan binne die volgende 100 miljoen jaar teen die naburige maan Desdemona bots.[8]

Sien ook

Notas

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Bereken uit ander parameters.

Verwysings

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Jacobson, R. A. (1998). "The Orbits of the Inner Uranian Satellites From Hubble Space Telescope and Voyager 2 Observations". The Astronomical Journal. 115 (3): 1195–1199. Bibcode:1998AJ....115.1195J. doi:10.1086/300263. {{cite journal}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Karkoschka, Erich (2001). "Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites". Icarus. 151 (1): 69–77. Bibcode:2001Icar..151...69K. doi:10.1006/icar.2001.6597.
  3. ↑ 3,0 3,1 "Planetary Satellite Physical Parameters". JPL (Solar System Dynamics). 24 Oktober 2008. Besoek op 12 Desember 2008.
  4. ↑ Williams, Dr. David R. (23 November 2007). "Uranian Satellite Fact Sheet". Nasa (National Space Science Data Center). Besoek op 12 Desember 2008.
  5. ↑ Smith, B.A. (16 Januarie 1986). "Satellites of Uranus". IAU Circular. 4164. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 November 2011. Besoek op 29 Oktober 2011.
  6. ↑ "Planet and Satellite Names and Discoverers". Gazetteer of Planetary Nomenclature. USGS Astrogeology. 21 Julie 2006. Besoek op 6 Augustus 2006.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Karkoschka, Erich (2001). "Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope". Icarus. 151 (1): 51–68. Bibcode:2001Icar..151...51K. doi:10.1006/icar.2001.6596.
  8. ↑ Duncan, Martin J.; Lissauer, Jack J. (1997). "Orbital Stability of the Uranian Satellite System". Icarus. 125 (1): 1–12. Bibcode:1997Icar..125....1D. doi:10.1006/icar.1996.5568. {{cite journal}}: Ongeldige |ref=harv (hulp)

Skakels