PROFILPELAJAR.COM

Giovanni de' Medici
Giovanni de' Medici
	Portret deur Cristofano dell'Altissimo
Gebore	1360; Florence, Republiek van Florence
Sterf	20 Februarie 1429 (op ouderdom 69); Florence, Republiek van Florence
Eggenoot	Piccarda Bueri

Giovanni di Bicci de' Medici (gebore omstreeks 1360 - 20 Februarie 1429) was 'n Italiaanse bankier en stigter van die Medici Bank. Terwyl ander lede van die Medici-familie, soos byvoorbeeld Chiarissimo di Giambuono de' Medici wat in 1201 in die Signoria van Florence gedien het, en Salvestro de' Medici, wat betrokke was in die Ciompi-opstand van 1378, van historiese belang is, was dit egter Giovanni se oprigting van die familiebank wat werklik die katalisator was vir die familie se opgang in Florence.^[1] Hy was die vader van Cosimo de' Medici en Lorenzo die Ouere; die oupa van Piero di Cosimo de' Medici en die oupagrootjie van Lorenzo de' Medici ("die Manjifieke").^[2]

Biografie

Giovanni di Bicci de' Medici is gebore in Florence, Italië. Hy was die seun van Averardo de 'Medici en Jacopa Spini. ^[2] Sy vader, Averardo, het in 1363 met 'n aansienlike hoeveelheid rykdom gesterf. Hierdie erfenis is onder Giovanni en sy vier broers verdeel, wat Giovanni met baie min gelaat het. Sy oom, Vieri de 'Medici, was steeds 'n prominente bankier in Florence. Vieri het Giovanni gehelp om sy loopbaan in die Florentynse bankstelsel te begin. De 'Medici het hom opgewerk en uiteindelik 'n junior vennoot van die tak in Rome geword. Vieri de 'Medici het in 1393 afgetree en die bank in die hande van Giovanni gelaat. ^[2] Van dié oomblik af het die Medici-bank vinnig gegroei. Dié groei het daartoe gelei dat die Medici Bank uiteindelik die rekeninge van die Katolieke Kerk hanteer het. Die Medici-familiebank, wat De 'Medici in 1397 gestig het, het sy hoof kommersiële belang geword. Die Medici-bank onder Giovanni het takke in die Noord-Italiaanse stadstate en daarbuite gehad en was 'n voorloper van die "multi-nasionale" maatskappye van vandag.

Giovanni het twee wolfabrieke in Florence besit en was 'n lid van twee gildes: die Arte della Lana, en die Arte del Cambio. ^[3] In 1402 het hy gedien as een van die beoordelaars op die paneel wat Lorenzo Ghiberti se ontwerp gekies het vir die bronsstukke op die deure van die Doopvont van Florence. ^[4] Giovanni het ook die bou van die sakristie in San Lorenzo, Florence in 1418 befonds. Hy het vir Brunelleschi as argitek en vir Donatello as beeldhouer gekies. Hierdie is maar enkele van die vele bydraes wat Giovanni tot die kunswêreld gelewer het.

In 1414 het Giovanni 'n weddenskap geplaas op die permanente terugkeer van die pous na Rome na 'n lang tydperk van ballingskap en skeuring. Hy was in die kol; die pousdom is in 1417 permanent onder een pous in Rome hervestig na die beraadslagings van die Raad van Konstanz. Giovanni is beloon vir sy ondersteuning; Pous Martinus V het Giovanni se hoofbestuurder beheer oor die Apostoliese kamer gegee. ^[5] Daaropvolgende pouse het ook gebruik gemaak van die dienste van die Medici-banke, en boonop kon Giovanni die regte tot verskeie Aluinmyne by die pous verkry. Sodoende sou sy familie een van die rykste dinastieë in Europa word, en 'n noodsaaklike stap maak op die weg na die latere kulturele en politieke prominensie wat 'n kenmerk van die familie was. Een manier waarop hy die grondslag hiervoor gelê het, was deur met Piccarda Bueri te trou, wie se ou en gesiene familie 'n aansienlike bruidskat gebring het. ^[6]

In 1418 het de Medici saam met Niccolò da Uzzano, een van Florence se vernaamste adellikes, gewerk aan die vrylating van die afgesette Antipous Johannes XXIII wat in Duitsland gevange gehou is. De Medici het self die losprys van 38.000 dukate betaal en toe die voormalige pous die jaar daarna in Florence oorlede is, het de Medici die bou van sy graf in die doopvont geborg. ^[7]

Ondanks sy groeiende rykdom was Giovanni begerig dat die Medici-gesin nie van die ander burgers in Florence geskei word nie. Hy het dit gedoen deur byvoorbeeld toe te sien dat hy en sy seuns soos die gemiddelde burgers van Florence uit die werkersklas aantrek en optree. Hierdie optrede was deels te wyte aan sy begeerte om nie onnodige aandag op homself en sy gesin te vestig nie, en om te verseker dat die Medici, anders as ander welgestelde families, in die guns van die bevolking bly. Hy het gehoop om 'n positiewe reputasie rondom sy familie op te bou deur die inwoners van Florence gelukkig te hou. Hierdie ingesteldheid kan in sy skrywes waargeneem word: "Streef daarna om die volk tevrede te hou .... Moenie in struwelinge met die reg betrokke raak nie, want wie inbreuk maak op die wet, sal deur die wet tot niet gemaak word. Moenie die aandag van die publiek op jou vestig nie, en bly vry van gebreke."

Borsbeeld van Giovanni di Bicci de' Medici deur Romeo Pazzini (1855-1936); Museo della città di Rimini

Fiksionele uitbeeldings

Giovanni de' Medici word deur Dustin Hoffman gespeel in die 2016 televisiereeks, Medici: Masters of Florence.^[8]

Verwysings

↑ Grendler et al. S. v. "Medici, House of."
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Hale, J.R. (1977). Florence and the Medici. New York, New York: Thames and Hudson Inc. pp. 9-20. ISBN 0-500-27301-4.
↑ Hibbert, 33.
↑ Parks, 8.
↑ Grendler et al. S. v. "Medici, Cosimo de.'"
↑ Pernis & Adams 2006, p. 8.
↑ G.F. Young (1930). The Medici. Modern Library. p. 32–33.
↑ "Medici: Masters of Florence". Internet Movie Database. Besoek op 24 Desember 2016.

Bronne

Grendler, Paul F., M. J. B. Allen, William R. Bowen, Margaret L. King, Stanford E. Lehmberg, Nelson H. Minnich, Sara T. Nalle, Robert J. Rodini, Ingrid D. Rowland, David B. Ruderman, Erika Rummel, J.H.M. Salmon, William A. Wallace, O.P. (1999). Encyclopedia of the Renaissance. Charles Schribner's Sons, New York, New York.{{cite book}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)
Hibbert, Christopher (1975). The House of the Medici: Its Rise and Fall. New York: William Morrow & Company, Inc. – via Internet Archive.
Parks, Tim (2005). Medici Money: Banking, Metaphysics, and Art in Fifteenth-Century Florence. New York and London: W.W. Norton & Company – via Internet Archive.
Pernis, Maria Grazia; Adams, Laurie (2006). Lucrezia Tornabuoni de' Medici and the Medici family in the fifteenth century. Peter Lang Publishing, Inc, New York.
Young, G.F. (1930). The Medici. Random House. New York.