Werner Ludwig Lipschitz ya da Lipschitz-Lindley (28 Mart 1892, Berlin - 1 Şubat 1948; Pearl River, New York) bir Alman farmakolog ve biyokimyacıydı. 1926'dan 1933'e kadar Frankfurt Üniversitesi'nde farmakoloji profesörü ve enstitü müdürü olarak çalıştı. Türkiye'ye göç ettikten sonra 1933-1938 yılları arasında İstanbul Üniversitesi Biyokimya Enstitüsü müdürü olarak burada çalıştı. 1938'de ABD'ye gitti, burada ölümünden kısa bir süre öncesine kadar ilaç endüstrisinde farmakolog olarak çalıştı.

Werner Lipschitz, 1892'de Berlin'de doğdu ve memleketinde bir liseye gittikten sonra Freiburg, Göttingen ve Berlin Üniversitelerinde tıp ve kimya okudu. 1915'te Emil Fischer altında, Berlin Üniversitesi Kimya Enstitüsü'nde felsefe doktorası ve bir yıl sonra Leipzig Üniversitesi'nde tıp alanında doktora yaptı. Birinci Dünya Savaşı sırasında 1915 - 1916'da ordu doktoru olarak, ardından 1917 - 1918'de hastanede görev yaptı.

NSDAP tarafından iktidarın ele geçirilmesinden sonra görevinden alındı ve çalışması yasaklandı.^[1] Türk hükûmetinin daveti üzerine 1933'te Türkiye'ye göç etti, burada İstanbul Üniversitesi'nde yeni kurulan Biyokimya Enstitüsü'nün dekanlığına atandı ve altı yıllık sınırlı bir süre görev yaptı. Werner Lipschitz, 1938 baharında, Türkiye'de sürgündeki diğer akademisyenler gibi ayrıldı. 1945'e kadar Amerika Birleşik Devletlerinde o başlangıçta Bölüm de konuk pozisyonunu aldı. 1940 yazından Aralık 1947'nin sonuna kadar New York'ta farmakolog ve kimyager olarak çalıştı.

Werner Lipschitz 1921'den nörolog ve beyin araştırmacısı Ludwig Edinger'in kızı Dora Edinger (1894-1982) ve Frankfurt sosyal politikacısı ve kadın hakları aktivisti eşi Anna Edinger ile evlendi ve iki erkek çocuk babası oldu. Şubat 1948'de, Syracuse Üniversitesi'nde iş bulma umuduyla, 55 yaşında küçük bir köy olan Pearl River'da zatürre yüzünden öldü.^[2]

Werner Lipschitz, 110 civarında bilimsel yayın yayınladı. Araştırmasının odak noktası, genel farmakolojik ilkeleri aydınlatmak amacıyla ilaçların, dezenfektanların ve nitro bileşikleri gibi zehirlerin etki yerlerinin ve mekanizmalarının araştırılmasıydı.^[3] O karakterize hücre fonksiyonlarını hem de, alyuvar hücreleri, özellikle osmoz hücre solunum ve vücut su hareketleri analizi dahil olmak üzere, halidler arasında, alkali ve toprak alkali metallerin, çeşitli vücut sıvıları ve boşaltım ürünlerinin etkisini ve aynı amaçla farmakolojik reaksiyonların sıcaklığa bağımlılığını araştırdı.

Türkiye'de yayınlanan en önemli eserlerinden biri de Saib Ragib Atamdeir ile birlikte kaleme aldığı ve 1937'de İstanbul'da yayınlanan Hayati ve Tıbbi Kimya Dersleri'dir.^[4]

Lederle'nin ilaç etkileri üzerine yaptığı araştırma sırasında cıva içermeyen "diürez" için ön koşulları keşfetti ve şirket tarafından ödüllendirildi.^[5]

• Walther Laubender : Werner Lipschitz. Ölüm ilanı : Naunyn-Schmiedeberg'in Deneysel Patoloji ve Farmakoloji Arşivi. 207 (3-4) / 1949. Springer, s. 243-255.
• Lipschitz, Werner Ludwig. İçinde: Konrad Löffelholz, Ullrich Trendelenburg : Zulüm gören Almanca konuşan farmakologlar 1933–1945. Dr. Schrör Verlag, Frechen 2008, s. 75.
• Udo Benzenhöfer : 1914'ten 2014'e kadar Frankfurt am Main'deki Üniversite Tıbbı . Kontur, Münster 2014, s. 103-104.
• Werner Röder; Herbert A. Strauss (Ed.): Orta Avrupa Göçmenlerinin Uluslararası Biyografik Sözlüğü 1933–1945. Cilt 2.2. Münih: Saur, s. 736.
• Ali Vicdani Doyum: Alfred Kantorowicz İstanbul'daki çalışmalarını özel olarak değerlendirerek (Modern diş hekimliği tarihine bir katkı). Tıbbi tez, Würzburg 1985, s. 50 ve 68-70.