Süit, kendi içinde de bütünlük arz eden farklı enstrümantal parçaların bir araya gelerek oluşturduğu müzik eseri.^[1] Genellikle tüm kısımlar aynı anahtarda yazılır.^[1]

17. ve 18. yüzyıllarda altın çağını yaşayan süitler, bu dönemde daha çok dans müziklerinden oluştuğu için zaman zaman dans süiti kavramı süit ile eşanlamlı olarak kullanılır.^[1] 19. ve 20. yüzyıllarda ise farklı türde süitler ortaya çıktı. Bu dönemdeki süitler genellikle sonatadan kısadır ve tiyatro oyunlarında fon müziği olarak kullanılmıştır. Bunlara örnek olarak Felix Mendelssohn'un, Shakespeare'in Bir Yaz Gecesi Rüyası oyunu için yazdığı müzikler (1843), George Bizet'in L’Arlésienne süiti (1872) ve bazı bale müzikleri (Nutcraker, Firebird vb.) verilebilir.^[1]