Platonik/Eflâtûnî aşk, maddeyle ilgisi olmayan, maddî tatmin aramayan, hayalde yaşatılan aşk, sevgi[1] demektir. Bir başka ifade ile seksüellikten arındırılmış (müberrâ olmuş), derin sevgi.
Günlük kullanımda "imkansız aşk, aşık olunana ulaşılması güç olan aşk" manasında kullanılır[2]
Etimoloji
Platonik aşk, Platon'un Şölen adlı aşkı konu alan ve aşk hakkında tartışılan kitabında Sokrates'in bu tarışmada savunduğu ve tanımladığı "ideal" aşk türünden gelir. Sokrates gerçek aşkın, cinsellik içermeyen ve salt sevgiden oluşan bir kavram olduğunu iddia eder. Lâkin unutmamak gerekir ki mevzubahis olan aşk, eşcinsel aşktır. Sokrates kadınlar ile gerçek bir aşk yaşanamayacağını iddia eder ve cinsellikten tiksinir.
Zaman içinde şu şekilde bir anlam kaymasına uğrar:
Cinsellik içermeyen eşcinsel aşk >> Cinsellik içermeyen aşk >>(son dönemde) İmkansız aşk[2][3]
Bu kavramın Platon'un Devlet kitabından türediği iddiası galât-ı fâhiş olarak nitelendirilebilir.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
