Orta Asya'daki Tang istilası, Tang Hanedanı'nın MS 7. yüzyılda ve daha az bir dereceye kadar olmak üzere 8. yüzyılda Tarım Havzası'ndaki Gobi Çölü boyunca Orta Asya'ya doğru yayılışıdır. Başta Göktürk Kağanlığı'na ve Seyanto Hanlığı'na karşı olmak üzere aynı zamanda Tarım Havzası'nın diğer devletlerine karşı savaşlar yapıldı. Bu yayılış sabit değildi; örneğin, Tanglar, 680'lerde Tarım Havzası'nın kontrolünü geçici olarak Tibetlilere kaptırdı ve Gobi'nin kuzeyindeki yayılışları 682'de engellendi. İmparator Taizong'un askeri başarısı, kısmen Çin'de gelişmiş silahlar da dahil olmak üzere ordu içinde başlattığı reformların bir sonucuydu. İmparator süvarinin gelişimine özellikle önem verdi, bu çok önemliydi çünkü Çinli olmayan rakipleri atı savaşta etkin bir şekilde kullanmaktaydılar.

Tang hanedanı dönemi, Çin tarihinin Altın Çağlarından biriydi. Geç dönem Sui Hanedanı'nın yıkılışıyla ortaya çıkan Tang imparatorları, Kuzey Çin'e yönelik birincil askeri tehdit olan Göktürkleri yenerek Çin'in sınırlarını güvence altına almaya hevesliydiler. Sonuç olarak Tang kuvvetleri, bu süreçte Göktürkleri etkisiz hale getirmek ve Çin'in sınırlarını güvence altına almak için çeşitli seferler düzenledi. Önemli ticaret yollarını içeren Tarım Havzası'nın güvenliğini sağlamak da ikincil bir hedefti.