Organon Modeli, Alman psikolog ve dilbilimciKarl Bühler tarafından geliştirilen bir iletişim modelidir. Almanca olarak 1934'te yayımlanmış, 1990'a kadar İngilizceye çevrilmemiştir. Bühler bu eserinde dilsel iletişimin tanımlanabileceği işlevleri incelemiş ve tanımlamıştır.[1]
Organon Modeli'nde iletişim, göndericinin iç unsurları ve alıcının durum ve davranışı ile bunların yönlendirenle
olan ilişkisi, genel iletişim durumuna bağlı olarak alıcı üzerindeki etki anlamına gelmektedir.[2] Organon Modeli "anlatımsallık", "temsil" ve "çağrı" olmak üzere üç işlevden oluşmaktadır:
Bühler'in çalışması Roman Jakobson'un iletişim modeli adlı çalışmasını etkilemiştir.
Buhler'in modeli Lev Vygotsky'yi de etkilemiş olacak ki, hafıza ve hedefe yönelik öğrenmeyi tartışırken şöyle yazmıştır: "K. Buhler'e göre konuşma bizim için düşünür."