Astronomide orantısallık veya orantılılık yörünge periyotları birbirine rasyonel oranlı olan gezegenler, uydular veya asteroitler gibi birbirinin yörüngesinde olan iki cismin bir özelliğidir.
Örnekler arasında Neptün ve Plüton'un yörünge dönemleri arasındaki 2:3 orantılılık,[1] Satürn uyduları Titan ve Hyperion'un yörünge dönemleri arasındaki 3:4 orantılılık,[2] Jüpiter'inkine göre asteroit kuşağındaki Kirkwood boşluklarıyla ilişkili yörünge dönemleri[3] ve ötegezegenler Gliese 876 b ile Gliese 876 c arasındaki 2:1 orantılılık sayılabilir.
Orantılı değerler normalde tesadüften ziyade yörüngesel rezonansın bir sonucudur.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ Williams, J. G.; Benson, G. S. (March 1971), "Resonances in the Neptune-Pluto System", Astronomical Journal, cilt 76, s. 167, Bibcode:1971AJ.....76..167W, doi:10.1086/111100.
- ^ Bevilacqua, R.; Menchi, O.; Milani, A.; Nobili, A. M.; Farinella, P. (April 1980), "Resonances and close approaches. I - The Titan-Hyperion case", Laboratorio di Astrofisica Spaziale di Frascati, European Workshop on Planetary Sciences, Rome, Italy, Apr. 23-27, 1979, 22 (2), s. 141, Bibcode:1980M&P....22..141B, doi:10.1007/BF00898423.
- ^ Moons, Michèle (March 1996), "Review of the dynamics in the Kirkwood gaps", Celestial Mechanics and Dynamical Astronomy, 65 (1−2), ss. 175−204, Bibcode:1996CeMDA..65..175M, doi:10.1007/BF00048446.