Nina Baginskaya |
|---|
|
 "Nina Baginskaya bayrakla sıradan pazar yürüyüşünde“ |
| Doğum | 30 Aralık 1946 (78 yaşında) |
|---|
| Milliyet | Belaruslu |
|---|
| Etnik köken |  Belaruslu |
|---|
| Meslek | Jeolog |
|---|
| Boy | 1,55 m (5 ft 1 in) |
|---|
|
Nina Baginskaya (Belarusça: Ніна Рыгораўна Багінская, romanizasyon: Nina Ryhoraŭna Bahinskaja, 30 Aralık 1946, Minsk, Belarus), bir Belarus insan hakları aktivisti, halk figürü ve jeologdur.
Biyografisi
Nina Baginskaya, 30 Aralık 1946'da Minsk, Beyaz Rusya'da doğdu. Küçük yaşlardan itibaren rekabetçi bir bisikletçiydi. Küçüklüğünde[netleştirme gerekli] bisiklet sürerken, bir araba ile çarpışması sonucu kafa travması geçirdi ve bu kaza epilepsi ile sonuçlandı.
Baginskaya, Belarus Bilişim Radyoelektronik Devlet Üniversitesi'nden radyo ekipmanı montajında uzmanlaşmıştı. Çocukluk hayali olan jeolog olma hayalinin ardından, Ivano-Frankivsk Petrol ve Gaz Enstitüsü'nden (Ukrayna) petrol ve gaz arama uzmanı olarak mezun oldu. Belarus Jeoloji Araştırma Enstitüsü'nde (BelNIGRI) jeolog olarak çalıştı.[1] Aynı zamanda Belarus Halk Cephesi'nin bir üyesi oldu ve enstitüsünde Belarus Halk Cephesi'nin yerel bir derneğini kurdu.
1988'den beri, Ataları Anma Günü'ndeki talep toplantısından başlayarak çeşitli protestolara aktif olarak katıldı. 1994 yılında A. G. Lukashenko Belarus'ta iktidara geldikten sonra, projesinin raporu Belarusça hazırlandığı için enstitüden ihraç edildi.
Polis tarafından onlarca kez gözaltına alındı ve günlerini geçici tecrit hücrelerinde geçirdi. 1 Ağustos 2014'te Minsk'teki KGB binası yakınında Sovyetler Birliği bayrağını yaktığı için tutuklandı; Bu gösteri, 1 Ağustos 1937'de on binlerce Belarus kültürel el yazmasının yakılması ve ardından eserin yazarlarının idam edilmesinin anısına yapıldı.[2][3][4]
2015 yılında Baginskaya, Ukrayna'daki Yevromaydan'da ölen Mikhail Zhiznevsky'nin anısına protestolara katıldığı için tutuklandı. 25 Mart 2017'de Minsk'te düzinelerce aktivistin tutuklandığı ve Özgürlük Günü'nde Belarus genelinde yüzlerce katılımcının gözaltına alındığı olaylardan sonra (“Beyaz Lejyon” davası), Nina Baginskaya beyaz-kırmızı-beyaz bayrak ve "Halka Özgürlük" yazan bir afiş ile her gün KGB binasına çıktı.
5 Nisan 2019'da başka bir protestoya katıldı. Bu protestonun amacı, 4 Nisan 2019'da 1930'larda vurulanların toplu mezarlarının çevresi boyunca inşa edilmiş olan 30 anma haçını yıkan sözde "peyzaj çalışmasını" engellemekti.[5] Belarus Hristiyan Demokrasisi eşbaşkanı ve politikacı Pavel Sevyarynets ve büyük beyaz-kırmızı-beyaz bayrakla gelen Nina Baginskaya gözaltına alındı.[6]
2020'de Baginskaya, 9 Ağustos'taki cumhurbaşkanlığı seçimlerinden sonra protestoları destekledi. Cesaretinden dolayı hareketin bir sembolü oldu. BBC News'e ve İsveç, Polonya, Almanya, Fransa'dan gazetecilerle röportajlar verdi. Maxim Katz, bölümlerden birini Youtube kanalında Baginskaya'ya ayırdı.[7]
Baginskaya, 2020 yılında kendisini durdurmaya ve elindeki bayrağını almaya çalışan çevik kuvvet polisine söylediği "Sadece yürüyorum" ifadesiyle ünlendi.
Eylül 2020'de Baginskaya, İtalyan Vogue dergisinde Belarus devriminin anası olarak yer aldı; Ivan Revyako tarafından fotoğraflandı.[8][9]
Baginskaya'nın protestolarda kullandığı tüm kırmızı-beyaz-kırmızı bayraklar kendisi tarafından dikildi. Baginskaya, insanların ona hediye etmeye çalıştıkları bayrakları kullanmadı. Başkaları için de bayraklar dikti. Yaptığı en büyük bayrak 9 metrelik bir bayraktı (9m x 4.5m); dikmesi üç gününü aldı.[10]
Baginskaya'nın yüzlerce protestoya katıldığı için kendisine yazılan cezalar on binlerce doları aştı. Yazlık mülkü devlet tarafından açık artırmada satıldı. Hükûmet, Baginskaya'nın emekli maaşının %50'sine el koymaktadır (2020'de emekli maaşı ayda 200 Belarus rublesiydi (77 ABD $)).[11][12]
Ödülleri
- 2017 - Ivashkevich hatıra plaketi ile ödüllendirildi.
- 2018 - 1960'larda ve 1970'lerde Sovyet rejiminin siyasi tutsağı olan Sergei Khanzhenkov'un (1942-2016) adını taşıyan madalyanın ilk ödülü.
- 2018 - Belarus Demokratik Cumhuriyeti 100. Jübile Madalyası
- 2020 - Radyo Özgürlüğü'nden "Özgürlük İnsanları" ödülü.[13]
Ayrıca bakınız
Kaynakça
Bibliyografya
