NGC 2276

NGC 2276
NGC 2276 (solda) ve NGC 2300 (sağda).
Gözlem verisi (Dönem J2000)
TakımyıldızKral
Sağ açıklık (α)07sa 27d 17,50s[1]
Dik açıklık (δ)+85° 45′ 14,1″[1]
Galaksi sınıfıSAB(rs)c[1]
Görünür büyüklük (V)11,3[2]
Görünür büyüklük (B)12,0[2]
Yüzey parlaklığı (SB)12,8[2]
Görünür boyut (V)2,8′ × 2,7′[1]
Özellikler
Grup veya kümeNGC 2276 Grubu[1]
(NGC 2300 Grubu)
(LGG 145)
Kırmızıya kayma (z)0,008059 ± 0,000007[1]
Helyo dikey hız ()(2416 ± 2) km/sn[1]
Mesafe106,32 MIy (32,6 Mpc)[1]
Keşif
Friedrich August Theodor Winnecke (1876)
Katalog belirtmeleri
NGC 2276 • GC 5364 • IRAS 07101+8550 • 2MASX J07271181+8544540 • Arp 25 / 114 • MCG +14-04-028 • PGC 21039 • UGC 3740 • ZWG 362.42 / 363.27 • VII Zw 134 • KCPG 127A
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

NGC 2276 Kral takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 106,32 MIy (32,6 Mpc)uzaklıkta bulunan bir ara sarmal gökadadır. Friedrich August Theodor Winnecke tarafından 26 Haziran 1876 tarihinde keşfedildi.[3] Halton Arp'ın Tuhaf Gökadalar Atlası'nda, "Tek kolu yoğun olan sarmal gökadalar" kategorisinde Arp 25 olarak ve "Yakınında rahatsız edici sarmal gökadalar olan eliptik gökadalar" kategorisinde de NGC 2300 ile birlikte Arp 114 olarak iki defa yer almıştır.

HUT tarafından elde edilen görüntüde açık mavi yıldız patlama bölgeleri görülüyor.

NGC 2276, muhtemelen yakınındaki eliptik gökada NGC 2300 ile kütleçekimsel etkileşimlerden kaynaklanan asimetrik bir görünüme sahiptir. Birçok yıldız patlaması olan sarmal kollardan biri, NGC 2276-3c olarak adlandırılan ve Güneş kütlesinin 50.000 katı olan bir orta kütleli kara delik içerir. NGC 2276-3c, yaklaşık 2.000 ışıkyılı uzunluğunda büyük ölçekli bir radyo jeti ve yaklaşık 6 ışıkyılı uzunluğunda bir "iç jet" olmak üzere iki adet jet üretir. NGC 2276, bir cüce gökada ile çarpışması sonucu[4][5] veya komşu sıkışmış gaz ve toz tarafından tetiklenen kütleçekimsel bir etkileşim nedeniyle yüksek bir yıldız oluşum oranı gösterir.

NGC 2268, NGC 2300, IC 455, IC 469, IC 499 ve IC 512 ile birlikte NGC 2276 Grubu üyesidir.

SN 1962Q (16,9 kadir), SN 1968V (15,7 kadir), SN 1968W (16,6 kadir), SN 1993X (tip II, 16,3 kadir), SN 2005dl (tip II, 17,1 kadir)[6] ve SN 2016gfy (tip II, 16,3 kadir) olmak üzere son 60 yıl içinde altı süpernovaya ev sahipliği yapmıştır.[7]

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h "NASA/IPAC Extragalactic Database". NGC 2276 için sonuçlar. Erişim tarihi: 7 Haziran 2010. 
  2. ^ a b c "SEDS". NGC 2276 için sonuçlar. 6 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2010. 
  3. ^ Seligman, Courtney. "NGC 2276 (=Arp 25=PGC 21039)". 10 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2019. 
  4. ^ "NGC 2276: NASA's Chandra Finds Intriguing Member of Black Hole Family Tree". Chandra X-ray Center. 14 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2016. 
  5. ^ Harbaugh, Jennifer (26 Şubat 2015). "NASA's Chandra Finds Intriguing Member of Black Hole Family Tree". NASA. 17 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2016. 
  6. ^ List of Supernovae 5 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams. 29 Aralık 2015 tarihinde erişilmiştir.
  7. ^ Spectroscopic classification of SN 2016gfy with the Nordic Optical Telescope 4 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Astronomer's Telegram. 17 Ekim 2016 tarihinde erişilmiştir.

Liste

Wikimedia Commons'ta NGC 2276 ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.