NGC 1, ilk defa 1860 yılında Heinrich d'Arrest tarafından Kopenhag Gözlemevi'nin 11 inç refrakter (kırılmalı) teleskobunu test ederken gözlendi. Gökadanın keşfi, Arrest'in ilk derin gökyüzü keşfi olması açısından önemlidir. Keşfini "hafif, küçük, yuvarlak, 11. ve 14. büyüklükteki yıldızlar arasında" diye nitelendirdi.[3] Herman Schultz ayrıca, Upsala'da 9,6 inçlik bir refrakter teleskop kullanarak 1866 ve 1868 yılları arasında NGC 1'i üç kez gözlemledi.[4]
İlk gözlemleri yapan iki gök bilimci de daha sönük olan NGC 2'yi gözden kaçırdı. NGC 2, 1873 yılında Lawrence Parsons tarafından NGC 1'in "yoldaşı" olarak keşfedildi.[3] NGC 1 ve NGC 2, optik bir gökada çifti oluşturur. Ancak NGC 2 yaklaşık olarak iki kat daha uzakta yer alır, bu nedenle bu iki gökada arasında bir bağlantı bulunmaz.