Mülteci kadınlar, göç deneyimlerinin her aşamasında, günlük hayatlarını yaşarken, toplumsal cinsiyete özgü zorluklarla karşılaşmaktadır.^[1] Mülteci kadınlar için, diğer demografik verilerden bağımsız olarak ortak olan zorluklar arasında sağlık hizmetlerine erişim zorluğu, fiziksel istismar, ayrımcılık, cinsel şiddet ve insan ticareti en yaygın olanlardır.^[2] Ancak bu tür eylemlerin kurbanı olmayan kadınlar da genellikle tacize maruz kalıyorlar ve kendi özel ihtiyaçları ve deneyimleri göz ardı ediliyor. Bu da moral bozukluğu, stigmatizasyon ve zihinsel ve fiziksel sağlığın bozulması gibi karmaşık sonuçlara yol açıyor.^[3] Uluslararası insanî yardım kuruluşlarından uygun kaynaklara erişim eksikliği, dünya genelinde yaygın olan toplumsal cinsiyet varsayımlarıyla birleşiyor, ancak toplumsal cinsiyetin ana akımlaştırılmasındaki son değişiklikler bu ortaklıklarla mücadele etmeyi amaçlıyor.^[2]

Mülteci kadınların karşılaştığı sağlık sorunları, susuzluk ve ishalden yüksek ateş ve sıtmaya kadar uzanıyor. Ayrıca cinsiyete dayalı şiddet ve anne sağlığı gibi daha geniş kapsamlı olguları da içerir. Mülteci kadınların önde gelen ölüm nedenleri arasında yetersiz beslenme, ishal, solunum yolu enfeksiyonları ve üreme komplikasyonları yer alıyor.^[4] Mülteci kadınların sağlık kaygıları, fiziksel, zihinsel ve sosyal refahları dahil olmak üzere çeşitli faktörlerden etkilenmektedir.^[5] Mülteci kadınlar için sağlık komplikasyonları ve endişeleri, hem geçici kamplarda ya da barınaklarda yaşayan mülteciler olarak hem de sığınma ya da yeniden yerleştirme ülkelerine yerleştirildikten sonra yaygındır.^[5] Mülteci kadınların sağlık sorunlarını arttıran dış etkenler arasında kültürel olarak güçlendirilmiş cinsiyet eşitsizliği, sınırlı hareketlilik, sağlık tesislerine erişim eksikliği, mülteci kamplarındaki yüksek nüfus yoğunluğu ve düşük eğitim seviyeleri yer alıyor.^[6][7][8]

• Mülteci çocuklar