Maya sınıfı muhrip


JS Maya
Gemi sınıfı
Adı:Maya sınıfı
İnşa eden:Japan Marine United
Kullanıcılar:Japon Deniz Öz Savunma Kuvvetleri
Önce gelen:Atago sınıfı refakat gemisi
Sonra gelen:Aegis sistemiyle donatılmış gemiler (ASEV)
Maliyet:*¥164.8 milyar[1]
İnşa edilme:2017–2021
Görev dönemi:2020–
Planlanmış:2
Tamamlanmış:2
Görevde:２
Genel karakteristik
Tipi Güdümlü füze muhribi
Deplasman
  • 8.200 ton standart
  • 10.250 ton tam yük
Uzunluk 170 m (557 ft 9 in)
Genişlik 21 m (68 ft 11 in)
Su çekimi 64 m (210 ft 0 in)
Derinlik 12 m (39 ft 4 in)
İtme gücü
Hız yakl. 30 knot (56 km/sa)
Tekne ve iniş
gemi taşıtı
  • 2 × çalışma teknesi
  • 1 × Sert gövdeli şişme bot
Kişi kapasitesi 300
Sensörler ve
işleme sistemleri
  • AN/SPY-1D(V) çok-fonksiyonlu radar
  • AN/SPQ-9B yüzey arama radarı
  • 3 × AN/SPG-62 aydınlatıcı
  • N/SQQ-89 ile SQS-53C
  • Mk 46 Optik Nişangah Sistemi
Elektronik harp
ve tuzakları
  • NOLQ-2C yakalaması
  • 4 × Mk 137 saman ve sahte füze fırlatıcıları
    • Silah donanımı
  • 1 × 5-inç (127 mm)/62 Mk 45 Mod 4 top
  • 8 × Dörtlü kutularda Tip 17 gemisavar füzesi
  • 2 × 20 mm Phalanx CIWS
  • 2 × HOS-303 üçlü torpido tüpü:[2]
  • 1 × 64-hücre, 1 × 32-hücre (96 toplam hücre) Mk 41 Dikey atım sistemi:
    • Uçak mevcudu 1 × SH-60K helikopter
    Havacılık imkanları Uçuş güvertesi ve bir helikopter için kapalı hangar

    Japon Deniz Öz Savunma Kuvvetleri'ndeki Maya sınıfı güdümlü füze muhripleri (まや型護衛艦, Maya-gata Goeikan), güncellenmiş Aegis Savaş Sistemi ve elektrikli tahrik sistemi ile Atago sınıfının değiştirilmiş bir versiyonudur.[3] Maya, 19 Mart 2020'de hizmete girmiştir.[4] Haguro, 19 Mart 2021'de hizmete girdi.

    Tarihçe

    Deniz Öz Savunma Kuvvetleri (MSDF), Aegis donanımlı Kongō sınıfının inşasına 1988 mali yılında başladı.[5] 2002 ve 2003 mali yıllarında, filosuna Atago sınıfı adlı değiştirilmiş versiyon da eklendi.[5] Ancak, dört Kongō sınıfı ve iki Atago sınıfı muhrip hizmete girdikten sonra bile, Tartar donanımlı muhriplerin en iyi ve son kalan Hatakaze sınıfının yerini alacak iki Aegis donanımlı muhrip daha inşa etmek gerekiyordu.[5] Bu iki Aegis donanımlı muhribinin inşası, 2014 mali yılı ve sonrası için Ulusal Savunma Programı Yönergelerine dahil edildi.[5]

    İlk gemi olan JS Maya, 2015 mali yılı bütçesinde inşa edildi.[5] İlk gemi olan Maya, 2015 mali yılı bütçesiyle inşa edildi.[3]

    Tasarım

    Atago sınıfı ile aynı tasarım özelliklerini paylaşırken, Maya sınıfı hibrit-elektrikli tahrik sistemi kurmak için daha büyük bir gövdeye sahiptir.[3]

    Maya sınıfı muhripler, düşük hızlı seyir için elektrikli tahrik kullanan kombine gaz ve gaz tahrik sisteminin değiştirilmişi COGLAG (Kombine Gaz türbini-Elektrik ve Gaz türbini) tahrik sistemi ile tasarlanmıştır. JMSDF, JS Asuka 'da bir COGLAG tahrik sistemini test ediyordu. Daha sonra, sistemin yüzey muharipleri için benimsenmesi Asahi sınıfı ile başladı. Asahi sınıfı sistem 450 voltluk düşük voltaj dağılımına sahipken, Maya sınıfı sistem 6.600 voltluk yüksek voltaj dağılımını idare edebilen daha gelişmiş bir sistemle donatılmıştır.[3]

    JMSDF, yardımcı gemiler için halihazırda entegre bir elektrikli tahrik sistemi kullanıyor ve gelecekteki silah kapasitesi göz önüne alındığında, gelecekte su üstü muharebe gemilerine de büyütülmesi beklenmektedir.[3]

    Ekipman

    Maya sınıfı, Baseline 7 sistemini kullanan Atago sınıfıyla (şimdi modernizasyonla Baseline 9C'ye güncelleniyor) karşılaştırıldığında, daha yeni Aegis Silah Sistemi (AWS) Baseline 9C'yi (Japonya'da J7 olarak anılır) içerir.[3][6] Bu sistemle, bu muhripler İşbirlikli Katılım Yeteneği (CEC) sistemiyle donatılır. Bu, geminin gözetleme veya hedefleme bilgilerini Amerikan veya Avustralya Donanması'ndan gemiler veya Amerikan veya Japon E-2 Hawkeyes'larından gemiler gibi diğer CEC donanımlı varlıklarla paylaşmasına olanak tanır.[7] AWS'ye ek olarak, Aegis BMD 5.1 sistemiyle de donatılmışlardır. Hizmete girdiği andan itibaren balistik füze savunma (BMD) yeteneğine sahip ilk JMSDF Aegis gemileridir.[3][4]

    Mevcut SM-2MR Block IIIB yüzeyden havaya füzelere ek olarak, gelecekte SM-6 da kurulacaktır.[4][8] SM-6 füzeleri CEC sistemine bağlanabilir ve böylece diğer CEC donanımlı kaynaklardan hedefleme bilgisi almasına olanak tanır. SM-6'nın birincil rolü düşman uçaklarını ve seyir füzelerini engellemek olsa da, SM-6 aynı zamanda balistik füzeleri son evrelerinde engelleme yeteneğine sahiptir ve gemisavar füze olarak da kullanılabilir.[3]

    Anti-balistik füzelere gelince, bu gemiler SM-3 Block IA, IB ve IIA ile donatılmıştır. SM-3 Block IIA, SM-3 füzelerinin en son çeşididir ve daha geniş alanları savunmak için kökten yeniden tasarlanmıştır.[3][4]

    Gemi, mevcut Tip 90'a (SSM-1B)[4] ek olarak Tip 17 gemi-gemi füzeleri (SSM-2)[7] kullanacaktır. Hafif torpidolara gelince, bu sınıf için HOS-303 torpido tüpleri benimsenmiştir. Bu, Atago sınıfına kadar kullanılan HOS-302 tüplerinin aksinedir.[2]

    Gemiler için gelecekteki silahlanmanın yerel olarak inşa edilmiş bir elektromanyetik top ve bir de lazer nokta savunma sistemi içermesi planlanmaktadır.[9]

    Operasyonel geçmiş

    16 Kasım 2022'de güdümlü füze destroyeri Maya, bir SM-3 Block IIA füzesini ateşledi ve Japon savaş gemisinden fırlatılan füzenin ilk fırlatılışında atmosferin dışında hedefi başarıyla vurdu. 18 Kasım 2022'de Haguro, atmosferin dışına başarılı bir vuruşla bir SM-3 Block IB füzesi ateşledi. Her iki test atışı da ABD Deniz Kuvvetleri ve A.B.D Füze Savunması Dairesi işbirliğiyle Hawaii'deki Kauai Adası'ndaki Pasifik Füze Sahası Tesisi'nde gerçekleştirildi. İki geminin aynı anda ilk kez SM-3 atışları gerçekleştirmesi, Japonya'nın en yeni Maya sınıfı muhriplerinin balistik füze savunma yeteneklerini doğruladı.[10]

    Taslak madde  Bu madde bir taslaktır. Bu maddeyi geliştirerek veya özelleştirilmiş taslak şablonlarından birini koyarak Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.

    Kaynakça

    1. ^ REIJI YOSHIDA (30 Temmuz 2018). "Japan launches next-generation destroyer carrying latest version of the Aegis anti-missile system". 16 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2018 – Japan Times Online vasıtasıyla. 
    2. ^ a b Tokumaru 2021.
    3. ^ a b c d e f g h i Tokumaru 2018.
    4. ^ a b c d e Inaba 2020.
    5. ^ a b c d e Yamazaki 2014.
    6. ^ "Lockheed Martin gets $135m contract for Aegis Baseline 9 deliveries to Japan". Naval Today. 18 Aralık 2017. 7 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2019. 
    7. ^ a b Rimland 2018.
    8. ^ Takahashi, Kosuke (3 Eylül 2018). "Japan's Improved Atago-class to field SM-6 air-defence missiles". Jane's. 14 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2019. 
    9. ^ "Japan Defense Ministry Unveiled Details of "27DD" Class Railgun & Laser armed AEGIS Destroyer". Navy Recognition. 22 Temmuz 2015. 16 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2019. 
    10. ^ Mahadzir, Dzirhan (21 Kasım 2022). "Two Japanese Destroyers Score in Ballistic Missile Defense Test off Hawaii". News Blog. Birleşik Devletler Deniz Enstitüsü. 21 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2022.