L'État, c'est moi

XIV. Louis'in Justus van Egmont tarafından çizilen portresi.

L'État, c'est moi ("Devlet, benim cismimdir.", "Devlet, benim.") sözü, Navarra ve Fransa Hükümdarı XIV. Louis'e atfedilen doğruluğu şüpheye açık bir sözdür. İddiaya göre, Louis bu sözü 13 Nisan 1655'te Fransa Parlamentosunun toplaşmasından önce söylemiştir.[1] 20 Mart 1655'te Parlamentoca alınan lit de justice adlı kararlarla beraber Louis, bu sözüyle Kral'ın Parlamentoya olan önceliğini vurgulamıştır.[1] Bu söz, Mutlak Monarşiyi ve Mutlakiyetçiliği sembolize etmektedir.

Bunlarla beraber; tarihçiler, bu sözün parlamento tarafından kayda alınmadığına ve Louis tarafından söylenemediği hususunda muhtelif görüşler ortaya sunmuştur.[1][2] Bu muhtelif görüşlerin çıkış noktası; Louis'in ölüm döşeğinde olduğu müddet boyunca bu söze tezat olarak açıkça: "Ben ölebilirim, fakat devletim yaşayacaktır." cümlesini sarf etmiş oluşudur.[3]

Bu söz, ilk olarak Pierre-Édouard Lémontey'in 1818 yılında yayımlanmış olduğu "Essai sur l'établissement monarchique de Louis XIV et sur les altérations qu'il éprouva pendant la vie de ce prince" adlı kitapta sarf edilir. Bu eserde, Lémontey bu husustan şöyle bahsetmiştir: Fransa'nın Kur'an'ı dört heceden oluşuyordu ve bir gün Louis onları söyledi: Ben Devletim!

Ve bu hususta modern yorumlara başvurmak gerekirse tarihçi Olivier Chaline ve Edmond Dziembowski'nin de dikkat çektiği gibi "Kalpazan bugün unutulmuşsa icadı çalışıyor demektir."[4]

Kaynakça

  1. ^ a b c Bély 7 Nisan 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 2005, p. 77
  2. ^ Bertière, S. (2007). Mazarin: le maître du jeu 7 Nisan 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Le livre de poche (in French). Fallois. p. 458.
  3. ^ "Mort de Louis XIV 23 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. : "Je m'en vais, mais l'État demeurera toujours"". FIGARO. 2015-09-01. Retrieved 2019-06-09.
  4. ^ in Michel Figeac (dir), État, pouvoirs et contestations dans les monarchies française et britannique et dans leurs colonies américaines (vers 1640-vers 1780), Armand Colin, 2018, p. 8