Yunanca-Calabriaca lehçesi veya Yunanca-Bovesiaca, Grecìa Salentina bölgesinde kullanılan diğer İtalyanYunancasıağızlarının aksine, Calabira'da kullanılan İtalyan Yunancasının bir çeşididir. Sıklıkla her iki dil Italiot yunanca (Katoitaliótika) veya Grecanic veya Griko dili olarak anılırlar, fakat her ikisi de farklı gelişim aşamaları geçirmiş farklı dillerdir.
UNESCO'nun Kırmızı Kitabı'nda[1] Yunanca-Calabriancadan tehlikede olan diller bölümünde Grecanic ile beraber bahsedilmiştir. Euromosaic analizi[2] sonucunda Avrupa Birliği'nde azınlıklar tarafından konuşulan tehlikede olan diller kapsamına alınmıştır.
Ethnologue'da[3] Modern Yunancanın bir lehçesi olarak bahsedilmektedir. Ethnologue tarafından yapılan sonuç biraz şüphelidir, çünkü bu dilin Orta Çağ Yunancasından (hatta belki Antik Yunancadan) Modern Yunancaya olan gelişimi paralel ve ayrı bir gelişimdir bu nedenden Modern Yunancanın çocuğundan çok kardeşi durumundadır.
Bir önceki fikri göz önünde bulundurarak, Orta Çağ Bizans Yunancasının bir lehçesi olarak görmek, Modern Yunancanın bir lehçesi olarak görmekten daha uygundur.
Ancak, Yunancanın bu şekli tarihinde hiçbir zaman çok hızlı bir gelişme çağı yaşamamıştır ve sadece günlük konuşma dili olarak kullanılabilmiştir. Yönetim, edebiyat ve dini konularda hiçbir zaman kullanılmamıştır. O yüzden, farklı özellikleri olmasına rağmen, bir dilden çok bir lehçe olarak görmek tam olarak yanlış değildir.