Jill Janus (d. 2 Eylül 1975 – ö. 14 Ağustos 2018)[1], Amerikalı kadın rock şarkıcısıdır.[2] Heavy Metal grubu Huntress ile tanınır.
Yaşamı ve kariyeri
Jill Janus, müzik kariyerine "Penelope Tuesdae" adı altında üstsüz bir disk jokey olarak başladı.[3] Ayrıca New York'taki 11 Eylül saldırılarından önceki geceye kadar Dünya Ticaret Merkezinde yer alan "Windows on the World"de kabare'de çalıştı.[4] 2003 yılında metal müzik kariyerine Vexy Strut'un bir üyesi olarak başladı ve 2006 yılına kadar grupla birlikte kaldı.[5] 2009'da yeni kurduğu grubu Huntress'a katılması için metal grubu "Professor" üyelerini grubuna dahil etti.[6]
Huntress ile birlikte sonuncusu 2015'te yayınlanan "Static" olmak üzere üç stüdyo albümünde solist olarak yer aldı.[7] 2015 yılının sonbaharında Janus, sosyal medyada Huntress'ın dağıldığını duyurdu. Daha sonra grubun gitaristi Blake Meahl tarafından zihinsel sorunları gerekçe göstererek yalanladı.[8]
Janus, Huntress ile yaptığı albümlerin yanı sıra, 2015 yılında Huntress ile ortak turneye çıkan Amon Amarth'ın solisti Johan Hegg'in yerini doldurdu.[9]Trans-Siberian Orchestra gitaristi Angus Clark ile birlikte Victory: The Rock Opera'yı yazdı.[7] Janus ayrıca Brian Posehn'in 2020'de yayımlanan Grandpa Metal albümünde yer alan "Goblin Love" şarkısındaki vokal performansının yanında[10] 2019 yılının Kasım ayında yayınlanan "Take On Me" cover'ını seslendirdi.[11]
Huntress dışında "The Starbreakers" ve "Chelsea Girls" gruplarıyla beraber müzik yapmıştı.[12]
Müzik tarzı
Janus'un müzikal etkilenimleri rock'tan heavy metal'e kadar uzanıyordu. Rock'da Heart grubunun solisti Ann Wilson'dan etkilendiğini söyleyen Janus, Freddie Mercury'yi vokal ilham kaynaklarından biri olarak gösterdi.[13] Heavy metal'de ise Judas Priest solisti Rob Halford, King Diamond ve Jared Warren'ı favori şarkıcılarından birkaçı olarak sıraladı.[14] Janus, koloratür soprano olarak dört oktavvokal aralığına sahip olduğunu söyledi.[15] Huntress'da yer aldığı dönemde Janus, her Huntress albümünün sırasıyla hayatının bir bölümüne odaklandığını belirtti. Janus, Huntress'in her albümünü neopaganizmdeki Üçlü Tanrıça'nın bir bölümüne dayandırdı.[16]