Hatice Nakiye Hanım

Hatice Nakiye Hanım (d. 1846 - ö. 1899) Türk kadın divan edebiyatı şairi.[1]

1846'da ikiziyle birlikte dünyaya geldi. Müneccimbaşı Osman Saib Efendi'nin kızıdır. Annesini küçük yaşta kaybetti. Teyzesi tarafından büyütüldü.

Sıbyan mektebinde okudu. Darülmuallimat'tan mezun oldu. Yenikapı Mevlevihanesi müritleri arasına girdi. Ali Fuat Bey'in Maarif Nazırlığı döneminde Darülmuallimat'ta öğretmenliğe başladı. Farsça ve tarih öğretti.

Lügati Farısiye sözlüğünü hazırladı. Bir süre Mısır'da kaldı. Mehmet Reşat döneminde bazı şehzade ve sultanlara öğretmenlik yaptı. II. Abdülhamid tarafından Şefkat Nişanı ile ödüllendirildi. Hiç evlenmedi. 1899`da öldü. Yenikapı Mevlevihanesi Çınaraltı Kabristanı'nda toprağa verildi.

40 kadar gazel, methiye, şarkı, müstezad, tahmis, terci-i bend ve kıt'a yazdı. Döneminin kadın şairlerinden Şeref hanımın yeğeni idi. Onun divanının ikinci basımını hazırladı. Dergilerde dağınık halde olan şiirleri derlenemedi. Bir bölümü Türkçe olan bu şiirlerden bazıları kardeşi Nebil Bey’in Divan`ının sonunda, bir kısmı da Ahmet Muhtar Bey tarafından yayımlandı.

Kaynakça

  1. ^ "TEİS - Hatice Nakiye Hanım". 28 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2023. 

Dış bağlantılar