Empiyem

Plevral empiyemin ilerlemesi (2 hafta boyunca çekilen röntgenler)
Empiyem

Empiyem, vücudun doğal boşluklarına (plevra, perikard, periton, beyin ventrikülleri, paranazal sinüsler, safra kesesi, vb) irin toplanmasıdır. Çok tehlikeli bir yangı şeklidir.[1][2][3]

Örnek: Plevra empiyemi, bakteri ya da mantar kökenli akciÄŸer abselerinin fistülleÅŸmesiyle oluÅŸur. Plevra boÅŸluÄŸunda yeÅŸilimsi-sarı, yumuÅŸak krema kıvamında bir madde (irin) vardır. Ä°rin genellikle çok fazla deÄŸildir (bazı olgularda 500 ml'yi aÅŸabilir). Biriken irin çoÄŸaldıkça tehlike artar. Ä°rin içindeki etkenlerin ve nekrotik hücrelerin yıkılma ürünleri toksik etki yapar. Öteki kompli­kasyonları abseninkine benzer (piyemi ve sepsis, basınç, fistül).[1][2][3]

Tedavi

Genel olarak antibiyotiklerle tedavisi sonuç vermez. Seröz boÅŸluklara biriken irin çevresinde damar yoktur ve ilaçlar buradaki etkenlere ulaÅŸmaz. Ä°rinin ameli­yatla boÅŸaltılması gerekir. KendiliÄŸinden iyileÅŸen empiyemlerde genellikle nedbeleÅŸme geliÅŸir; seröz zarlarda (plevra-periton-perikard yaprakları arasında) yapışıklıklar meydana gelir.[1][2][3]

Empiyemde ve absede irinle dolu bir boÅŸluk görülür. Empiyemde bu boÅŸ­luk önceden vardır (doÄŸal boÅŸluk). Absede ise yangı sırasında doku erir ve boÅŸ­luk sonradan oluÅŸur.[1][2][3]

Kaynakça

  1. ^ a b c d Goljan EF. Rapid Review Pathology. 5th edt., Elsevier, Philadelphia, 2019
  2. ^ a b c d Tahsinoğlu M, Çöloğlu AS, Erseven G. Dişhekimleri için Genel Patoloji, Altın Matbaacılık, İstanbul, 1981
  3. ^ a b c d Kumar V, Abbas AK, Aster JC. Robbins and Cotran Pathologic Basis of Disease. 9th edt., Elsevier Saunders, Philadelphia, 2015