el-Mehâsin ve'l-Mesâvi' (Arapça: المحاسن و المساوئ), Arap edebiyatında kullanılan edebî bir terimdir. Bu terim, Arapçada "iyilikler ve kötülükler" anlamına gelmektedir. İslam'ın ilk yüzyılında, Arap-İslam medeniyetinden etkilenerek şekillenen edebî bir türdür. Arap edebiyatında iki farklı nesnenin iyi ve kötü cihetleriyle karşılaştırılarak işlendiği türlerden biridir. Bazı araştırmacılar, Arap edebiyatındaki bu türün, şâyest nâ-şâyest adındaki kadim İran modelinden ilham alındığını öne sürmüşlerdir, ama bu iddia doğru kabul edilmemektedir. Meşhur Arap edebiyatçısı el-Câhiz'in bu türde kaleme alınmış çeşitli kitapları bulunmaktadır. el-Câhiz bu eserlerinde, tacirlerle memurları, zencilerle beyazları, kızlarla oğlanları, Abdu Şems kabilesiyle Mahzûm kabilelerini birbirleriyle kıyaslamıştır.[1]
Ayrıca bakınız
Kaynakça