Behcetü't-Tevârîh (Farsça: بهجة التواريخ), Şükrullâh'ın vezîriazam Veli Mahmud Paşa adına Farsça olarak yazdığı tarih kitabı.[1] Bursa'da 1456 ve 1459 yılları arasında yazılan eser 13 bölümden oluşmaktadır.[1] İlk 8 bölümde evrenin ve ilk insanın yaratılışından, Çin, Türk, Rum gibi kimi uluslardan, Muhammed ve tanınmış Müslüman kişilerden bahsedilmektedir.[1] Yunan filozofları ve bazı din büyüklerinden bahsedilen bölümlerden sonra gelen 11. bölümde İran şahları, Müslüman ve gayrımüslim hükümdarlar; 12. bölümde Emevîler, Abbasiler, Aleviler ve Selçuklulara ayrılmıştır.[1] Son bölümde ise Osmanlı tarihi anlatılmaktadır.[1]
Şükrullâh eserini yazarken Ahmedî'nin İskendernâme ve yazarı bilinmeyen Sahîhü't-Tevârîh adlı eserlerden yararlanmıştır.[2] Behcetü't Tevârîh ise Zaîm Mîr Mehmed tarafından Câmiu't-Tevârîh yazılırken kaynak olarak kullanılmıştır.[1][2]
İlk Türkçe çevirisi Mustafa Fârisî tarafından Mahbûbü Kulûbi’l-Ârifîn adıyla 1530 ya da 1531 yılında yapılmıştır.[2] Ayrıca Theodor Seif tarafından 1925 yılında Mitteilungen zur osmanischen Geschichte'nin ikinci cildinde yararlanılmak üzere Almancaya da çevrilmiştir.[2]
Kaynakça