Bambu Korusunun Yedi Bilgesi (Çince: 竹林七賢; pinyin: Zhúlín Qī Xián), MS 3. yüzyılda yaşamış Çinlibilginler, yazarlar ve müzisyenlerden oluşan bir gruptu. Bu yedi bilge Ji Kang (223-262), Liu Ling (221-300), Ruan Ji (210-263), Ruan Xian (234-305), Xiang Xiu (227-277), Wang Rong (234-305) ve Shan Tao (205-283) idi. Çeşitli bireylerin hepsi var olmasına rağmen, aralarındaki bağlantı tamamen kesin değildir. Yedi tanesinin birçoğu, Wei devletinde var olduğu için Qingtan Taoizm okulu ile bağlantılıydı.[1]
Sima klanının KonfüçyüsçüJin Hanedanı iktidara geldiğinde Yedi Bilge hayatlarının tehlikede olduğunu gördü. Diğer şeylerin yanı sıra, yedi kişiden bazıları mahkemeyi ve yönetimi eleştiren şiirler yazdı ve Taoist etkisinde edebiyat yazdı. Yedi bilgenin hepsi benzer görüşlere sahip değildi. Yedi kişiden bazıları, alkolle beslenen şakacıların ve hükûmet kontrolünden kaçınan eksantriklerin rollerini bilinçli olarak benimseyerek zorlu siyasi konumlarda yollarını müzakere etmeye çalıştı, ancak bazıları Jin Hanedanı'na katıldı. Kişisel olarak "esprili sohbetler veya tartışmalar" (qingtan) ile ne kadar meşgul olsalar da olmasalar da, Dünya Masallarının Yeni Bir Hesabı (世說新語 Shishuō Xīnyǔ) eserinde bizzat kendileri konunun konusu haline geldiler.