Arife Kalender (1954; Ermişli, Malatya), Türk şair, çevirmen ve araştırmacı.
Hayatı
Malatya'nın Arguvan ilçesinin Ermişli köyünde dünyaya gelen Arife Kalender, lise son sınıfa kadar Malatya'da okudu ve İstanbul'daki Fenerbahçe Lisesi'den mezun oldu.[1] İstanbul Üniversitesi'nin Almanca bölümünden mezun olduktan sonra çeşitli okullarda Almanca öğretmenliği yaptı ve 1992'de emekli oldu.[1] İlk şiir örnekleri yerel dergi ve gazetelerde çıkarken ilk şiir kitabıysa Cem Yayınevi tarafından 1992'de basılan Maviler de Eskidi adlı eseridir.[1]
İlk şiir kitabından bir süre sonra "yalnızca şiir yazmanın bana yetmediğini duyumsayan" Kalender, Edip Cansever hakkında on dört sayfalık bir inceleme yazısı yazdı ve bu yazı, Cumhuriyet'in Kitap ekinde kapak konusu olarak yayımlandı.[2] Daha sonra Metin Eloğlu, Şükran Kurdakul, Arif Damar, Behçet Necatigil, Turgut Uyar, Özdemir Asaf, Melisa Gürpınar, Ataol Behramoğlu, Oktay Rifat, Gülten Akın, Cemal Süreya, İlhan Berk, Ahmet Muhip Dıranas, Sennur Sezer, Cahit Sıtkı Tarancı, Fazıl Hüsnü Dağlarca ve Nâzım Hikmet üzerine araştırmalar yürüttü ve inceleme yazıları yazdı.[1] Bu araştırmalarını Şiir Irmakları adlı kitabında yayımladı.[2]
Eserleri
- Maviler de Eskidi (1992)
- Göçebe Sevinçler (1994)
- Suskun Resimler Durağı (1995)
- Gül Küstü (1997)
- Kırmızı Firari (1999)
- Kadın Burcu (2001)
- Deli Bal (2004)
- Şiir Irmakları (Araştırma‐ inceleme) (2005)
- Yedi İklim Dört Mevsim ‐ Türkiye Destanı (2006)
- Dil Altı (2009)
- Bendeki Malatya (2010)
- Kuşlar Geçiyor (Çocuk şiirleri) (2011)
- Toplu Şiirler I - Gül Küstü (2011)
- Toplu Şiirler II - Suçlu Fırtınalar (2011)
- Deren'in Şarkıları (Çocuk) (2012)
- "Bir Kadın Bir Zaman" (Roman) (2020)
- "Yaz Üşümesi" (Şiir) (2022)
- "Kadın Erkek Geyikleri" (şiir) (2022)
Kaynakça
Dış bağlantılar