Ampirik tedavi. Bir hastalığın sebebi, etkileri ve seyri hakkında yeterli bilgi sahibi olunmadan; hastaya, ilgili hastalıktaki ve ilgili hastadaki etkinliği tam olarak bilinmeyen çeşitli ilaçlar, otlar veya karışımlar (kocakarı ilacı^[1]) vermeye (yedirmek, içirmek, cildine sürmek gibi) ya da girişimlerde bulunmaya ampirik tedavi denir. Bazen tıp insanlarınca da kullanılır, örneğin etkeni henüz belirlenememiş pnömoni olgularında geniş spektrumlu antibiyotik kullanımı gibi.^[2]

Ampirik tedavi genelde gözlemlere dayanır. Daha önce yapılan uygulamaların sonuçlarına göre yapılan çıkarımlar ve toplumda bu konulardaki becerisiyle yer edinmiş kişilerin yorumları rehber edinir. Kısaca hastalığın ve tedavinin ne olduğunu bilmeden yapılan, sonucunda hastanın iyileşmesi umulan uygulamalarıdır. Ampirik tedavi, alternatif tedavi, yanlış tedavi ve tıbbi kötü uygulamalarla karıştırılmamalıdır.

Ampirik tedavi insanlarda olduğu kadar hayvanlarda da yapılmaktadır. İlk zamanlarda tıbbın gelişmemiş olmasından dolayı tercih edilen ampirik tedavi günümüzde genellikle maddi yetersizlikler, doktor korkusu, yakın çevrenin yönlendirmeleri, cahillik gibi nedenlerden dolayı tercih edilmektedir.

Yapılan bu uygulamalar çoğu zaman hastalık veya rahatsızlıkların kronik hale gelmelerine ya da ilerlemelerine neden olurlar. Yanlış ilaç kullanımı vücudun veya etkenlerin ilaca direnç geliştirmesine neden olabilmektedir.^[3]