Alkol yoksunluk sendromu, bir süre aşırı kullanımdan sonra alkol kullanımının azaltılmasının ardından ortaya çıkabilecek bir dizi semptomdur.[1] Semptomlar tipik olarak anksiyete, titreme, terleme, kusma, hızlı kalp atış hızı ve hafif ateşi içerir.[1] Daha şiddetli semptomlar nöbetler, halüsinasyonlar ve deliryum tremensleri (DT'ler) içerebilir.[1] Semptomlar tipik olarak son içkiden altı saat sonra başlar, 24 ila 72 saatte en kötüdür ve yedi gün sonra düzelir.[2][3]
Alkol yoksunluğunun tipik tedavisi, klordiazepoksit veya diazepam gibi benzodiazepinlerle yapılır.[2] Genellikle verilen miktarlar bir kişinin semptomlarına dayanmaktadır.[2] Tiamin rutin olarak önerilir.[2] Elektrolit sorunları ve düşük kan şekeri de tedavi edilmelidir.[2] Erken tedavinin sonuçları daha iyi olur.[2]
Prognoz
Alkol yoksunluk sendromunun uygun şekilde yönetilmemesi kalıcı beyin hasarına veya ölüme yol açabilir.[4] Alkol yoksunluğuna bağlı beyin hasarının, NMDA antagonistleri, kalsiyum antagonistleri ve glukokortikoid antagonistlerinin uygulanmasıyla önlenebileceği öne sürülmüştür.
Kaynakça