30 Urania

30 Urania
Keşif[1]
KeşfedenJohn Russell Hind
Keşif yeriGeorge Bishop Gözlemevi
Keşif tarihi22 Temmuz 1854
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(30) Urania
Adın kaynağı
Urania
Alternatif adlandırma
1948 JK
ana kuşak
Sembol
Yörünge özellikleri[2]
Dönem 14 Haziran 2006 (JD 2453900.5)
Günöte398,817 Gm (2,666 AU)
Günberi309,338 Gm (2,068 AU)
354,077 Gm (2,367 AU)
Dış merkezlik0,126
1.330,017 g (3,64 a)
196,549°
Eğiklik2,097°
307,820°
86,560°
Fiziksel özellikler
S[2]
9,36 (en parlak)
7,53[2]
Boyutlarc/a = 0,68±0,05[3]
Ortalama çap
88±2 km[3]
100,2±6,8 km (IRAS)[2]
94,48±5,37 km[4]
Kütle(1,3±0,9)×1018 kg[3]
(1,74±0,49)×1018 kg[4]
Ortalama yoğunluk
3,7±2,7 g/cm3[3]
3,92±1,29 g/cm3[4]
13,686 sa (0,5703 g)[5]
0,214 (tahmini)[3]
0,1714[2]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Urania (küçük gezegen tanımı: 30 Urania), 22 Temmuz 1854 tarihinde İngiliz gök bilimci John Russell Hind tarafından keşfedilen bir ana kuşak asteroitidir.[1] Bu keşif, Hind'in son asteroit keşfiydi. Adını Yunan mitolojisindeki bir tanrıça olan Urania'dan almıştır. 30 Urania'nın ilk yörünge ögeleri, Wroclaw Gözlemevi'nde asistan olan Wilhelm Günther tarafından yayınlandı.[6] Güneş'in etrafında 3,64 yıllık bir periyotla dolanmakta ve kendi ekseni etrafında her 13,7 saatte bir dönmektedir.

Spekturumu temel alınarak, taşlı bir S-tipi asteroit olarak sınıflandırılmıştır.[7] 2000 yılında, Kanarya Adaları'ndaki Telescopio Nazionale Galileo'dan alınan benekli interferometri ölçümleri, 30 Urania'nın görünen boyutunu ve şeklini ölçmek için kullanıldı. Bu ölçüm, 0,80 oranında 111 km uzunluğunda ve 89 km genişliğinde bir elipse eşdeğer kesit boyutları verdi.[8]

Kaynakça

  1. ^ a b "Numbered Minor Planets 1–5000", Discovery Circumstances, IAU Minor Planet center, 22 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 7 Nisan 2013. 
  2. ^ a b c d e Yeomans, Donald K., "30 Urania", JPL Small-Body Database Browser, NASA Jet Propulsion Laboratory, 11 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 9 Nisan 2013. 
  3. ^ a b c d e P. Vernazza et al. (2021) VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. Astronomy & Astrophysics 54, A56
  4. ^ a b c Carry, B. (December 2012), "Density of asteroids", Planetary and Space Science, 73 (1), ss. 98-118, arXiv:1203.4336 $2, Bibcode:2012P&SS...73...98C, doi:10.1016/j.pss.2012.03.009.  See Table 1.
  5. ^ "EAR Derived Lightcurve Parameters, version 8", Planetary Data System Asteroid/Dust Archive, NASA, 13 Eylül 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 9 Nisan 2013. 
  6. ^ Gunther, W. (December 2012), "Elements and ephemeris of (30) Urania", Astronomical Journal, 4 (85), s. 103, Bibcode:1855AJ......4..103G, doi:10.1086/100505.  See Table 1.
  7. ^ DeMeo, Francesca E.; Binzel, Richard P.; Slivan, Stephen M.; Bus, Schelte J. (July 2009), "An extension of the Bus asteroid taxonomy into the near-infrared" (PDF), Icarus, 202 (1), ss. 160-180, Bibcode:2009Icar..202..160D, doi:10.1016/j.icarus.2009.02.005, 17 Mart 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 8 Nisan 2013. 
  8. ^ Cellino, A.; Diolaiti, E.; Ragazzoni, R.; Hestroffer, D.; Tanga, P.; Ghedina, A. (April 2003), "Speckle interferometry observations of asteroids at TNG", Icarus, 162 (2), ss. 278-284, Bibcode:2003Icar..162..278C, CiteSeerX 10.1.1.532.4091 $2, doi:10.1016/S0019-1035(03)00006-X. 

Dış bağlantılar