Eski İngilizce (de facto, 1066'ya kadar) Normanca (de jure, 1066 – 15. yüzyıl) Orta İngilizce (de facto, 1066 – 15. yüzyıl sonları) İngilizce (de facto, 16. yüzyıldan itibaren) Galce (de facto) Kernevekçe (de facto)
İngiltere Krallığı, 927-1707 yılları arasında varlığını sürdürmüş Kıta Avrupası'nın kuzeybatısında bir egemen devlet. İngiltere Krallığı toprakları Büyük Britanya adasının güneyinin üçte ikisi ile çevredeki küçük adaları kapsamıştır. Kuzeyde İskoçya Krallığı ile sınırı vardı. İlk başkenti Winchester iken daha sonra başkent Westminster'e taşınmıştır.
12 Temmuz 927'de Britanya'daki kralların bir araya gelmesiyle oluşturulan İngiltere varlığını daha çok Britanya'daki Anglo-Sakson yerleşimine ve kendinden önceki yedi krallığa borçludur.
1067-1283 Galler'in Norman işgali sonrası Galler de İngiltere kontrolüne girdi.
1 Mayıs 1707'de ise İngiltere, İskoçya ile birleşerek Büyük Britanya Krallığı'nı oluşturdu.[1][2] Bu tarihten sonra İngiltere hayatına bir egemen devlet olarak değil, Büyük Britanya'nın ülkelerinden birisi olarak devam etmiştir.
