Al Qur'ān[1] (basa Arab: القرآن al-qurʼān, sacara harfiah hartina "bacaan"; disebut ogé al-qurʼān al-karīm "Al Qur'an nu Mulya"; ogé ditransliterasikeun minangka Quran, Koran (istilah tradisional di Inggris), jeung Al-Quran), nyaéta téks rélijius séntral dina ajaran Islam. Muslim percaya yén Al Qur'an mangrupa kecap harfiah ti Gusti (basa Arab Allah) nu diwahyukeun ka Nabi Muhammad ﷺ, salila 22 taun, 2 bulan 22 poé ngaliwatan perantara malaikat Jibril sarta mangrupa wahyu pamungkas ti Gusti Allah pikeun umat manusa.
Qur'an nyaritakeun kajadian-kajadian picontoeun dina sajarah manusa, utamana ngeunaan para nabi saméméh Muhammad kayaning Nuh, Adam, Ibrahim, Musa, Isa, jeung nu séjénna.
Muslim ogé nyebut Al Qur'an minangka "Wasiat Pamungkas", "Kitab", "Kitab Gusti Allah" sarta "Wahyu."
Étimologi
Dina tata basa Arab, kecap "qur'an" mangrupa masdar (kecap barang verbal) tina kecap gawé basa Arab قرأ qoro'a ("maca" atawa "nyaritakeun"[2][3]. Kecap ieu digunakeun dina Al Qur'an sorangan minangka istilah keur Al Qur'an, misalna dina Q.S 12:2:
Satemenna kami nurunkeunana (ayat-ayat kitab) mangrupa Qur'an dina basa Arab, ngarah aranjeun ngarti.
Al Qur'an eusina aya 114surat kalawan total 6236 ayat.
Apalan Al Qur'an
Kecap Qur'an ogé biasana ditarjamahkeun minangka "apalan," nu nunjukkeun yén Qur'an lain ngan saukur téks, tapi ogé geus ditepikeun sacara lisan di sagédéngeun ngaliwatan téks.
Pikeun ngalengkepan sampurnana solat, mangrupa kawajiban dina Islam, nyaéta nyaratkeun ngapal saeutikna sababaraha surat dina Al qur'an (biasana dimimitina ku surat kahiji, Al Fatihah, dituluykeun ku maca surat séjénna). Saméméh bisa maca Al Fatihah, hiji Muslim bisa maca "pupujian keur Alloh" salila solat.
Jalma anu apal sakabéh bacaan Al Qur'an disebut qori' (قَارٍئ) atawa hafiz (nu berurutan hartina "nu apal" atawa "nu ngajaga"). Nabi Muhammad mangrupa hafiz pertama. Tilawah تلاوة Al Qur'an mangrupa kasenian nu hadé di dunya Muslim.
Tapsir Qur'an
Pitulung pangpentinga dina napsirkeun harti ayat-ayat Qur'an nyaéta Hadits - kumpulan tradisi Islam (kagiatan jeung sasanggeman Nabi Muhammad). Élmu isnad tumuwuh dina mangsa munggaran abad Hijriyah, nu usaha ngagolongkeun sasanggeman/béja hadits dumasar bisa henteu dipercayana jalma nu nepikeun hadis. Tapsir Qur'an satuluyna tumuwuh jadi hiji élmu mandiri nu disebut élmu tapsir. Di antaran élmuwan nu kawentar nyaéta Tabari, Zamakhshori, Turmudhi, Ibn Kathir.
Jinis-jinis Tapsir
Al-Sayyid Muhammad 'Ali Aayazi dian kitabna Al-Mufassirun ngabagi tapsir jadi sasabaraha rupa, nyaéta:
Kutubu Tafsir al-Fuqaha (kitab-kitab tafsir ahli fikih)
Tafasir 'ala Hasbi Tartib al Nuzul (tapsir numutkeun kana tartib turunna ayat al-Qur'an)
Kutubu al-Tafsir bi al-Ma'tsur (kitab-kitab anu dumasar kana ayat al-Qur'an ditapsirkeun kana ayat al-Qur'an, ayat al-Qur'an ditapsirkeun kanu hadis, jeung ayat al-Qur'an ditapsirkeun dumasar kana riwayat sahabat)
Kalobaan ulama tauhid ngayakinkeun yén al-quran téh kalam Alloh nu tangtos sanes mahluk jeung moal ruksak (abadi),sabab al-quran téh dawuhan Alloh, jeung ari ngadawuh téh éta salah sahiji sifat Allah (kalam). Lamun sifat Alloh teu abadi, tangtu dzat Alloh gé teu abadi, sedengken lamun Alloh teu abadi éta mustahil. ku lantaran kitu kaharti ku akal yén sifat Alloh nu ieu (ngadawuhna Alloh) mustahil ruksak, ku lantaran mustahil ruksak, atuh jelas yén al-quran téh lain mahluk. Ngeunaan ieu pendapat kungsi dibabarkeun ka ahli filsafatna Yunani, utamana téori-téori Plato yén sakabéh nu nyata jeung nu bener teu kawates tangtos abadi jeung moal matak robah.
Arberry, A. J. -- The Koran Interpreted, Touchstone Books, 1996. ISBN 0-684-82507-4
Koméntar Lawas
al-Tabari, Muhammad ibn Jarir -- Jami al-bayan `an ta'wil al-Qur'an, Cairo 1955-69, transl. J. Cooper (ed.), The Commentary on the Qur'an, Oxford University Press, 1987. ISBN 0-19-920142-0
Luxenberg, Christoph (2004) -- Die Syro-Aramäische Lesart des Koran: Ein Beitrag zur Entschlüsselung der Koransprache, Berlin, Verlag Hans Schiler, 2005, ISBN 3-89930-028-9
McAuliffe, Jane Damen (ed.) -- Encyclopaedia of the Qur'an, Brill, 2002-2004.
Puin, Gerd R. -- "Observations on Early Qur'an Manuscripts in Sana'a," in The Qur'an as Text, ed. Stefan Wild, , E.J. Brill 1996, pp. 107–111 (as reprinted in What the Koran Really Says, ed. Ibn Warraq, Prometheus Books, 2002)