Kantor (tina basa Walandakantoor, manéhna tina basa Pranciscomptoir) nyaéta sesebutan pikeun tempat anu dippaké pikeun niaga ataw pausahaan anu dijalankeun sacara rutin. Kantor bisa ngan mangrupa sakamar atawa sarohangan leutik atawa wangunan tingkat anu jangkung.[1] Kantor sok dibagi jadi dua jinis; kantor anu panggedéna jeung pangpentingna biasana dijadikeun kantor pusat, sedengkeun kantor-kantor lianna dingaranan kantor cabang.
Kantor bisa diwangun ampir di mana baé sarta dina wangunan naon baé, tapi babaraha sarat modéren diperelukeun. Sarat-sarat ieu bisa miboga dasar hukum (misalna, tingkat penerangan kudu layak) atawa téhnis (misalna, syarat pikeun jaringan komputer). Salian ti éta, sarat lianna saperti kaamanan jeung fléksibilitas tataruang (layout), ngakibatkeun wangunan-wangunan dijieun husus pikeun pakantoran. Hiji "gedong perkantoran" (office building, ogé disebut office block atawa "business center" mangrupa hiji wangunan komérsial kalawan rohangan-rohangan anu husus didésain pikeun pakantoran.
Loba gedong kantor anu boga fasilitas dapur jeung kamar staf, anu mana para pagawé bisa dahar atawa reureuh sakeudeung. Loba rohangan kantor kiwari anu manrupa rohangan serviced office anu hartina pageusina bisa babagi rohangan jeung fasilitas.[2]
