Basa mangrupa sistem komunikasi anu diwangun ku tata basa jeung kosa kata. Ieu mangrupa sarana primér pikeun manusa nepikeun harti, boh dina wangun lisan jeung tulisan, sarta bisa ogé nepikeun ngaliwatan basa isarat. Ulikan ilmiah ngeunaan basa disebut linguistik[1].
Dépinisi
Basa téh hiji sora anu bijil tina alat ucap jelema, lain sora anu kaluar tina pakakas séjén. Basa bijil tina ambekan anu kaluar tina paru-paru tuluy ngageterkeun pita sora dina tikoro anu engkéna kaluar tina baham. Hawa anu kaluar tina paru-paru aya anu kahalangan aya ogé anu henteu kahalangan, aya anu kaluar tina baham, aya ogé hawa anu kaluar tina irung.[2]
Basa ogé nunjual kana sakumpulan sora anu sistematik, hartina hiji basa mibanda sakumpulan sistem anu tangtu anu dipiwanoh ku anu ngarucapkeunna. Basa ogé arbitrer hartina basa anu diwangun sacara manasuka luyu jeung konvérsi anu marakéna.[2]
Basa téh hiji wujud ungkapan anu wujud dasarna ucapan, atawa basa téh alat komunikasi unggal warga masarkat ditepikeun kujalan ucapanna.[3]
Basa mibanda sipat universal, hartina sakabéh basa mibanda kasaluyuan sacara umum. Basa nangrupikeun ucapan jalmi, mibanda rundayan, konvénsional, dipaké pikeun alat komunikasi, basa malahan mibanda sipat anu universal sarta poténsina timimiti gumelar.[2]
Basa téh hiji wujud ungkapan anu wujud dasarna ucapan, atawa basa téh alat komunikasi unggal warga masarkat ditepikeun kujalan ucapanna.[3]
