Vladimir (svetovno Vladislav Boberić, Srpska Klarija (danas Radojevo) u Banatu, 22.oktobar/3. novembar 1873 — Budimpešta, 4/17. februar 1918) je bio episkop Srpske pravoslavne crkve.

Episkop Vladimir je rođen ako Vladislav Boberić 3. novembra 1873. godine u Srpskoj Klariji (danas Radojevo) u Banatu, od oca Mladena, sveštenika, i Anete Maširević, sinovice patrijarha Samuila (Maširevića). Osnovnu školu završio je u Vranjevu, gimnaziju u Novom Sadu i bogosloviju u Sremskim Karlovcima.

Na poziv mitropolita dabrobosanskog Nikolaja (Mandića) prešao je u Sarajevo, gde je nakon položenog katihetskog ispita postavljen za redovnog profesora sarajevske gimnazije.

Pri postrigu dobio ime Vladimir. Pošto je rukopoložen u čin đakona i prezvitera, postavljen je za profesora Reljevske bogoslovije.

Kao privremeni rektor bogoslovije, imenovan je 10. oktobra 1911. godine za episkopa bokokotorskog.

Bavio se katihetikom, kanonskim pravom i vrlo uspešno crkvenom muzikom, ostavivši za sobom dosta zapaženih kompozicija.

Umro je u Budimpešti 17. februara 1918. godine, a sahranjen je u Vranjevu u Banatu.

• Sava Vuković: Srpski jerarsi Arhivirano 2013-12-02 na Wayback Machine-u