Početak tog perioda se obično vezuje uz intenzivne vikinške napade na Britansko Otočje i obale Sjeverozapadne Evrope krajem 8. vijeka, pri čemu su Vikinzi izazvali brojna razaranja i pustošenja, zbog čega se Vikinško doba često smještalo u tzv. Mračno doba Evrope. Negativna slika tog perioda se često objašnjava time da su Vikinzi bili pogani, odnosno prikazivani su kao neprijatelji kršćanske Evrope; usprkos toga, Vikinško doba je karakteriziralo razvoj trgovine u dotle zabačenim predjelima Evrope, stvaranje trgovišta od kojih će se razviti prvi gradovi, te stvaranje specifične vikinške kulture. Završetak Vikinškog doba se obično uzima početak ili prva polovica 11. vijeka kada su nordijske zemlje - Danska, Norveška, Švedska - postale službeno pokrštene, odnosno pretvorile se u centralizirane monarhije postavši dio "civiliziranog" kršćanskog svijeta.