Ventrikularni sistem mozga predstavlja skup međusobno povezanih komora ispunjenih cerebrospinalnom tečnošću. Komorski sistem se nastavlja na centralni kanal kičmene moždine. Ceo sistem, zajedno sa centralnim kanalom, obložen je ependimskim ćelijama koje predstavljaju posebno diferencirane ćelije epitela.
Struktura
Ventrikularni sistem čoveka se sastoji iz četiri komore[1]:
Lateralne komore (po jedna u levoj i desnoj hemisferi)
Treća moždana komora
Četvrta moždana komora
Lateralne komore
Lateralne komore su parne strukture, smeštene ispod leve i desne hemisfere velikog mozga. Sastoje se iz čeonog roga, središnjeg dela, potiljačnog roga i slepoočnog roga. Središnji deo je povezan sa trećom moždanom komorom preko Monroovog otvora.
Treća moždana komora
Nalazi se u međumozgu između levog i desnog talamusa, dok njen pod čini hipotalamus. Sadrži brojna ispupčenja, a preko Silvijevog akvadukta je povezana sa četvrtom moždanom komorom.
Četvrta moždana komora
Smeštena je u moždanom stablu. Njen krov čini mali mozak, a pod grade produžena moždina i deo moždanog mosta. Četvrta komora je proširena i liči na rog (lat. rogoidea). Sadrži tri otvora preko kojih se cerebrospinalna tečnost odliva u subarahnoidni prostor mozga.
Horoidni pleksus
Duž zida kanala svake komore nalaze se ćelije horoidnog pleksusa (lat. Plexus chorideus). One su odgovorne za stvaranje, cirkulaciju i odstranjivanje cerebrospinalne tečnosti. To su modifikovane ependimske ćelije koje su spojene čvrstim međućelijskim vezama, a na svojoj površini obrazuju mikrovile. Cilije koje se nalaze između mikrovila su odgovorne za pokretanje cerebrospinalne tečnosti. Ćelije horoidnog pleksusa specifične su po poziciji Na+/K+ pumpi koje se nalaze na apikalnoj strani, što nije odlika ćelija u drugim organskim sistemima. One u potpunosti izoluju cerebrospinalnu tečnost od kapilara.[2]
Funkcije
Glavna uloga cerebrospinalne tečnosti je zaštitna uloga od potresa i udaraca. Druga bitna uloga jeste održavanje homeostazecentralnog nervnog sistema. Ćelije horoidnog pleksusa održavaju hemijsku stabilnost cerebrospinalne tečnosti. One aktivno sekretuju različite proteine i jone, obezbeđujući mozgu tečnu unutrašnju sredinu koja ima stabilan hemijski sastav. Transportna funkcija horoidnog pleksusa obuhvata prenošenje glukoze, amino-kiselina, vitamina i gvožđa u mozak, dok ekskretorna funkcija obuhvata uklanjanje nepotrebnih produkata metabolizma ćelija nervnog sistema.[3]
Reference
↑Schulte, Erik; Schuenke, Michael; Schumacher, Udo (2010). Head and Neuroanatomy.